برای درمان لکنت باید چه کنیم؟

 رپورتاژ :

لکنت یک اختلال گفتاری است که غالبا بین سنین 2 تا 5 سالگی ( یعنی سن رشد زبان) شروع می شود. در بسیاری از کودکان شروع لکنت بعد از یک دوره روانی است یعنی لزوما کودک از ابتدای شروع کلام لکنت ندارد اما به تدریج با افزایش سرعت رشد گفتار و زبان و همزمانی با رویدادهای خاص دوران کودکی لکنت به تدریج و یا ناگهانی آغاز می شود.

درمان لکنت زبان در کودکان

باید به یاد داشته باشیم شروع لکنت در کودکان می تواند بدون یک اتفاق خاص محیطی باشد( مثل ترس و ... ) یا می تواند بروز لکنت همراه با یک اتفاق خاص باشد مثل ( اسباب کشی، تولد فرزند دوم و ... ) اما این موضوعات علت لکنت نیستند! و صرفا می توانند عامل بروز باشند!

شیوع لکنت در کودکی بیشتر از بزرگسالی است، این به این معنی است که درصد زیادی ازکودکان دارای لکنت قبل از سن مدرسه و بزرگسالی دچار بهبودی خود به خودی می شوند. شیوع لکنت در بزرگسالی حدود 1% است. لکنت کودکان علایم متعددی دارد اما سه علامت اصلی لکنت، تکرار، قفل و کشش است. رفتارهای اضافه مثل فشردن چشم یا تحت فشار قرار دادن بدن از علامت های ثانویه لکنت هستند. تمام علایم لکنت را می توانید در پست (علایم لکنت کودکان) مشاهده کنید. اگر مشکوک هستید که کودک  شما دارای لکنت است یا خیر می توانید به لینک زیر یک ویدیو 3 تا 5 دقیقه ای از صحبت کردن کودکتان ارسال کنید تا به طور رایگان در اسرع وقت توسط متخصصان تیم خانه ی لکنت بررسی شود و نتیجه خدمت شما ارسال گردد.

کمبود کدام ویتامین باعث لکنت زبان میشود

یک مطالعه در سال 2017 به بررسی رابطه ی بین تغذیه و لکنت در 19 بزرگسال دارای لکنت پرداخت. نتیجه ی این پژوهش نشان داد که ارتباطی بین میزان مس و تیامین و میزان لکنت وجود ندارد اما در این پژوهش به رابطه ی بین لکنت و اضطراب اشاره می شود و همینطور رابطه ی معنی داری که بین لکنت و حالت خلقی وجود دارد.

در پژوهش دیگری که توسط بلوداستاین و راتنر در سال 2008 انجام شد ویتامین B1  تاثیر همه یا هیچ داشته است در برخی موثر بوده و در برخی افراد هیچ تاثیری نداشته است! اما چون تیامین عوارض جانبی جدی ندارد مصرف آن برای افراد دارای لکنت منعی ایجاد نمی کند.

هم چنین عنوان شده است که تیامین نقش مهمی در عملکرد و ساختار مخچه دارد و همینطور برای فرآیند میلین سازی حضور این ویتامین اهمیت دارد و به نظر می رسد که کمبود تیامین بتواند زمینه ساز ایجاد لکنت باشد (با توجه به اهمیت میلین سازی سلول های عصبی مرتبط با زبان بیانی). تیامین در آرد، گوشت غلات و حبوبات یافت می شود.

ویتامین B12

کمبود ویتامین B12 می تواند موجب خستگی، استرس شود و به دنبال آن خستگی و استرس موجب افزایش شدت لکنت شود. این ویتامین در تخم مرغ یافت می شود.

منیزیم

منیزیم در انتقال پیام های عصبی و انبساط عضلات نقش دارد و هم چنین موجب ایجاد آرامش در بدن و ریلکس شدن عضلات  بدن می شود که به کاهش لکنت کمک می کند.

پژوهشی در سال 2018 در مورد تفاوت بین سطوح ویتامین دی در کودکان دارای اختلال گفتار و زبان و کودکان سالم درجامعه ی ترک زبان، انجام شده است. نتایج نشان داد که ارتباطی بین سطوح ویتامین دی و اختلالات گفتار وزبان وجود دارد (سطح ویتامین دی در کودکان دارای لکنت، در این پژوهش نسبت به گروه کنترل (کودکان بدون اختلالات گفتارو زبان)، پایین تر است و شدت لکنت با سطح ویتامین دی رابطه ی عکس دارد!! البته لازم به ذکر است که این پژوهش نیاز به بررسی های بیشتری دارد.