نوروز 1399 مبارک

روزها در حالی می‌گذرند که بیشترمان مدتی است در نوعی قرنطینه خانگی هستیم. روزهایی نه چندان جالب و هیجان‌هایی نه چندان مثبت را سپری کرده‎ایم؛ و اکنون در حال نزدیک شدن به متفاوت ترین نوروز عمرمان هستیم!

نوشتن در چنین روزهایی، کار آسانی نیست. روزهایی که نیاز داریم تا امید به آینده، اعتماد به طبیعت و کائنات، و اعتقاد به خدای بزرگ را در روح و ذهن‌مان جاری کنیم.

نوروز را نه بخاطر تغییر یک شماره روی تقویم، یا شروع شدنِ 12 ماهِ دیگر، بلکه بخاطر این تبریک می‌گوییم که فرصتی است تا مرور کنیم که چه روزهای مهم و چالش‌های بزرگی در 365 روز گذشته در کنار هم بعنوان یک خانواده، یک ملت، و بشریت، سپری کرده ایم.

1. تمرینِ صبر

همانطور که حضرت حق در کتاب زیبایش فرمود : إِنَّ اللّه مَعَ الصَّابِرِینَ. تلاش می‌کنیم تا از "صابرین" باشیم و برای بهبود این زخمِ دنیای زیبایمان، صبور باشیم، تلاش، و دعا کنیم.

در زمانی که تک تکِ ما، نه به اجبار، که به انتخاب و خواست خودمان، سهمی در تلاش جهانی برای بهبود این زخم داریم، کمی هم تمرین صبر می‌کنیم.

2. خاطره‌هایی ماندنی

این، حادثه ای نیست که هر روزه یا هر ساله با آن مواجه باشیم، و قطعا تلاشی به همان اندازه خاص و ویژه طلب می‌کند.

امسال بی شک برای همه‌مان، متفاوت‌ترین و خاص‌ترین نوروز عمرمان خواهد بود، که می‌توانیم خاطراتش را سال‌ها بعد هم برای فرزندان و نوه‌هایمان تعریف کنیم.

امید که سالها بعد در کنار عزیزانمان در سلامت باشیم، و داستان‌ها و خاطراتی غرورانگیز از همبستگی، تلاشِ خستگی ناپذیر و اتحادِ ناگسستنی در راه رسیدن به موفقیت در مقابل مشکلی که نه یک ملت، بلکه تمام بشریت را به چالش فراخوانده است؛ برای تعریف کردن داشته باشیم.

3. اعتماد به تواناییِ خود

این فرصتی است برای یادگیریِ اعتماد به توانایی مان بعنوان یک ملت.

اگر به موفقیت‌هایمان در گذشته‌ی نه چندان دور نگاه کنیم؛ نه فقط گذشته‌ی ایران، بلکه همه انسان‌ها، و ملت‌های بزرگ را ببینیم که توانسته‌اند از عهده "آن چالش" بزرگ برآیند؛ مطمئن می‌شویم که اگر آنان توانستند، پس غلبه بر این موضوع، برای ما هم قطعا امکان‌پذیر است.

4. زمانِ مکاشفه و مطالعه

سرعتِ کار و زندگی انسان‌ها هر لحظه در حالِ افزایش است. حالا می‌توانیم چند قدم به عقب برگردیم، از داخلِ رودخانه‌ی حوادث بیرون بیاییم و جریانِ مسائل، احساسات و افکارمان را با نگاهی وسیع تر، از بیرون نگاه کنیم بدون اینکه در میان آشوب غرق شویم.

اگر مراقب باشیم و در دام تله‌ها و موج‌های رسانه ای نیفتاده باشیم، در این میان، احتمالا روزانه چند ساعتی فرصت برای مطالعه و مکاشفه داریم. مطالعه از هر آنچه که دوست داریم و مکاشفه درباره هر چه هستیم و هر چه دوست داریم و می‌توانیم باشیم.

فرصت داریم تا به افکار خودمان گوش دهیم، و تلاش کنیم تا انسان بهتری شویم.

5. فرصت در کنار هم بودن

این زمان، فرصتی متفاوت است تا به دور از مشغله‌های روزمره، چند صباحی کنار خانواده و عزیزان‌مان باشیم.

صحبت کنیم، گوش بدهیم، بخندیم و قدر لحظات زندگی مان را بیشتر بدانیم.

روزهایی سرشار از آرامش، صحت و سلامت برایِ خانواده نی نی وبلاگ، و همه انسان‌های این کره خاکی آرزومندیم؛

🌼 سال نو مبارک 🌼