علت کم شنوایی ناگهانی در کودکان
علت کم شنوایی ناگهانی در کودکان 
کم شنوایی ناگهانی در کودکان معمولا به دلیل ناهنجاری های گوش داخلی یا مشکلات عصبی، که پیام های صوتی را از گوش به مغز منتقل می کنند، ایجاد می شود. این مشکل ممکن است مادرزادی باشد یا در هر دوره‌ای از زندگی کودک بروز پیدا کند.
در این مطلب قصد داریم تا عوامل و علائم کم شنوایی ناگهانی در نوزادان را بررسی کرده و اطلاعات مفید و کاربردی از این مبحث را در اختیار شما قرار دهیم؛ با ما همراه باشید.
با اینکه ممکن است در خانواده سابقه ناشنوایی یا کم شنوایی وجود نداشته باشد؛ اما یکی از شایع‌ترین دلایل بروز کم شنوایی ناگهانی، نوعی اختلال ژنتیکی است. در چنین مواردی، والدین ممکن است ناقل ژن های مرتبط با کاهش شنوایی باشند، بدون اینکه خودشان تحت تأثیر قرار بگیرند.
علاوه بر عوامل ژنتیکی، برخی عفونت های دوران بارداری نیز می توانند بر رشد سیستم شنوایی جنین، اثر منفی بگذارند. بیماری هایی مانند سرخجه (سرخک آلمانی)، سیتومگالوویروس (CMV)، یا توکسوپلاسموز از جمله این عفونت ها هستند که در صورت انتقال به جنین ممکن است موجب آسیب به گوش داخلی و در نهایت کم‌شنوایی ناگهانی شوند.
همچنین ناهنجاری های ساختاری در گوش داخلی از دیگر دلایل محتمل برای بروز این نوع کم شنوایی هستند. تشخیص و درمان به‌موقع این شرایط از اهمیت زیادی برخوردار است تا کودک بتواند بهترین مسیر رشد گفتاری و ارتباطی خود را طی کند.
کم شنوایی ناگهانی چیست؟
کم شنوایی ناگهانی (SSNHL) نوعی کاهش شنوایی است که می تواند در یک یا هر دو گوش رخ دهد و در مدت 72 ساعت یا کمتر به حداقل کاهش 30 دسی‌بل در سه فرکانس پیوسته برسد. این عارضه بیشتر در سنین 25 تا 60 سال مشاهده می شود و در محدوده سنی 46 تا 49 سال شایع‌تر است. با این حال، بروز این نوع کم‌شنوایی در کودکان و نوجوانان نیز ممکن است.
دلایل بروز SSNHL هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما عوامل مختلفی ممکن است در آن نقش داشته باشند که شامل عفونت ها، بیماری های خودایمنی، ژنتیک، آسیب ها، تومورها و مشکلات عروقی، بیماری های سیستمیک یا متابولیک می شود.
کم شنوایی ناگهانی در کودکان چه علائمی دارد؟
کم‌شنوایی ناگهانی در کودکان می تواند از همان بدو تولد قابل شناسایی باشد. تشخیص به‌موقع این مشکل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که مستقیما بر رشد زبانی و مهارت های اجتماعی کودک تاثیرگذار است. علائم کم‌شنوایی در کودکان بر اساس سن متفاوت و به شرح است:
نوزادان:
- عدم واکنش یا ناراحت نشدن از صداهای بلند ناگهانی
- عدم تشخیص صدای والدین تا سن 3 ماهگی
- نچرخاندن سر به سمت صداها تا سن 6 ماهگی
- ناتوانی در تقلید صداها یا کلمات ساده تا 12 ماهگی
کودکان نوپا و بزرگتر:
- تأخیر در یادگیری زبان
- گفتار نامفهوم یا غیرعادی
- اصرار بر گوش دادن به موسیقی یا تلویزیون با صدای بلند
- مشکلات یادگیری و عدم تمرکز در کلاس
- بی‌توجهی به مکالمات
- عدم پاسخ به نام خود
- مشکل در شنیدن صحبت ها در محیط های شلوغ یا دارای صدای پس‌زمینه
چه دلایلی باعث تشدید کم شنوایی در کودکان می شود؟
کم‌شنوایی ناگهانی در کودکان می تواند به دلایل مختلفی تشدید شود که برخی از آن ها شامل بیماری های عفونی، عوامل ژنتیکی، خودایمنی و حتی آسیب های جسمی هستند. در ادامه هر یک از این عوامل شرح داده ایم:
1. عفونت های ویروسی:
بیشترین عامل مرتبط با کم‌شنوایی ناگهانی در کودکان، عفونت های ویروسی است. ویروس هایی مانند سیتومگالوویروس (CMV)، ویروس اپشتین بار، راینوویروس و حتی SARS-CoV-2 ممکن است باعث آسیب به گوش داخلی شوند و کم‌شنوایی را تشدید کنند.
2. بیماری های خودایمنی:
برخی از بیماری های خودایمنی مانند بیماری گوش داخلی خودایمنی (AIED)، لوپوس سیستمیک (SLE)، و سندرم کوگان، می توانند منجر به کم‌شنوایی در کودکان شوند. این شرایط معمولا با التهاب و آسیب به بافت های گوش داخلی همراه هستند.
3. عوامل ژنتیکی:
تحقیقات نشان داده اند که 21.4 درصد از کودکان مبتلا به کم‌شنوایی ناگهانی، دارای سابقه خانوادگی این مشکل هستند. برخی ژن ها مانند متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز و پروتئین کیناز C نیز با کم‌شنوایی مرتبط هستند.
4. عوامل تروماتیک:
آسیب های فیزیکی مانند شکستگی استخوان گیجگاهی، ضربه های صوتی شدید و آسیب به لابیرنت گوش داخلی می توانند باعث کم‌شنوایی در کودکان شوند.
5. ناهنجاری های مادرزادی:
برخی از بدشکلی های مادرزادی مانند سندرم قنات دهلیزی بزرگ، دیسپلازی موندینی، غیاب یا هیپوپلازی عصب حلزونی ممکن است به کم‌شنوایی منجر شوند.
کم شنوایی ناگهانی چگونه تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص کم‌شنوایی ناگهانی در کودکان، مجموعه‌ای از آزمایش ها و معاینات پزشکی انجام می شود که شامل بررسی های شنوایی‌شناسی، رادیولوژی و آزمایش است. این فرآیند به‌منظور تعیین نوع و محل ناهنجاری و تشخیص عوامل زمینه‌ای انجام می شود.
1. معاینه اولیه
- اوتومیکروسکوپی: بررسی دقیق ساختارهای گوش خارجی و میانی.
- شنوایی‌شناسی رسمی: این روش به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که ناهنجاری در کدام قسمت از سیستم شنوایی (گوش خارجی، میانی، داخلی یا اعصاب شنوایی) وجود دارد.
2. آزمایش های شنوایی‌شناسی تخصصی
- تمپانومتری: بررسی عملکرد گوش میانی و پرده گوش.
- ادیومتری تقویت بینایی و شنوایی‌سنجی پخش: آزمایش های مناسب برای کودکان که نیاز به همکاری کم‌تری دارند.
- پاسخ های ساقه مغز (ABR): بررسی فعالیت عصبی ساقه مغز برای تشخیص کم‌شنوایی هدایتی، حلزونی یا عصبی.
- انتشارات آکوستیک: بررسی عملکرد حلزون گوش.
3. بررسی عفونت ها و بیماری های خودایمنی
در این فرایند، غربالگری عفونت هایی مانند سیتومگالوویروس (CMV)، ویروس هرپس (HSV) و سرخجه انجام می شود. جالب است بدانید حدود 34.3 درصد از کودکان مبتلا به کم‌شنوایی ناگهانی (SSNHL)، دارای آنتی‌بادی های ضد CMV هستند.
4. تصویربرداری
- MRI: مناسب برای تشخیص تومورهای زاویه مخچه و بررسی شرایط عصبی.
- CT: برای بررسی ناهنجاری های آناتومیک در ساختار گوش و جمجمه مفید است.
هر کدام از روش های تصویربرداری بر اساس هدف تشخیصی خاصی انتخاب می شوند. با این حال هنوز مشخص نیست که کدام روش تصویربرداری (MRI یا CT) برای کودکان بهترین گزینه است.
نوع کم شنوایی شایع در کودکان
کم شنوایی ناگهانی در کودکان نادر است و تنها 6.6 تا 10 درصد موارد گزارش شده را شامل می شود. در این آمار، بیشتر کودکان 11 ساله به این بیماری مبتلا می شوند و معمولا هم کم شنوایی ناگهانی به صورت یک طرفه (53.33 درصد در گوش راست) رخ می دهد. تنها 4 تا 19.9 درصد از کودکان کم شنوایی ناگهانی را در هر دو گوش تجربه می کنند.
کم شنوایی هدایتی شایع‌ترین نوع کم شنوایی است که در نوزادان و کودکان خردسال رخ می دهد و زمانی که چیزی مانع عبور امواج صوتی به گوش داخلی شود، اتفاق می‌افتد. عفونت های گوش نیز می تواند باعث این نوع کم شنوایی شود.
درمان این کم شنوایی با استفاده از لوله های گوش، دارو یا جراحی انجام می شود. اگر ساکن کرج هستید و علائم کم شنوایی را در کودک خود حس می کنید، برای تشخیص و درمان کم شنوایی، به مرکز شنوایی سنجی در کرج مراجعه کرده و با انجام تست های استاندارد شنوایی کودک خود را ارزیابی نمایید.
