وجود بچه در زندگی

مامان مریم 14:26 1393/4/2 و البته هنوز همدیگرو مثل سابق و اصرار همسرم که بیشتر از قبل دوست داریم و حالا سعی میکنیم بیشتر با هم بودن تمرکز کنیم و یه جورایی یاد بگیریم از 3 نفره شدنمون لذت ببریم و از هم انتظار شرایط قبل رو نداشته باشیم
و من تازگی ها بیشتر دارم شرایطو به قبل برمیگردونم و انگار دیگه به عضو جدیدمون داریم عادت میکنیم و به سبک جدید زندگی
اینکه با کوچولومون بچه بشیم و از کودکی هاش لذت ببریم

مامان ويانا 14:29 1393/4/2 موقعی که حامله هستی و بعد از آنکه بچه بدنیا می آید فکر می کنم بستگی به همسر آدم دارد که زندگی را شیرین کند یا تلخ چون بعضی مردها واقعاً آدم را درک نمی کنند که زن باردار است و مثل قبل نمی تواند به همسرش نزدیک باشد یا خانه و غذا مرتب باشد دلیل آن به خاطر بارداری وبعد از آن به خاطر بدنیا آمدن بچه است ؟
نمی دانم چطوری واضع بگویم من در دوران بارداری به خاطر پاره شدن بند ناف جنین زیاد نمی شد که به همسرم نزدیک شوم و بعد از زایمان که تا یک ماه نمی شود تازه بعد از آن هم دو یا سه ماه بعد از این که زایمان کرده بودم من یک ماه و نیم خونریزی شدید داشتم طوری که کم خونی شدید گرفته بودم در کنار این همه مشکلات که برایم پیش آمده بود جدایی خیلی بدی بین ما اتفاق افتاد بعد از آنکه ویانا شروع کرد به صحبت کردن کلمه بابا و مامان را یاد گرفت تازه زندگی ما سرو سامان گرفت چون که هم همسرم و خانواده شان پسر دوست داشتند .

barfdoone.ir 15:25 1393/4/2 کاملا بر عکس.به طرز وحشتناکی همه چیز بهم ریخته

LESWIET امیرحسین 16:01 1393/4/2 زندگی ما خیلی شیرینتر شد.خب اوایلش که من خیلی مشغول تر و خشک کردن جوجه بودم تا شش هفت ماه یکمی از هم دور شده بودیم!یعنی یه جورایی غفلت از من بود چون بی تجربه بودم ولی کم کم دستم اومد که چه جوری زندگی رو به صورت سه نفره اداره کنم و الان هر دومون به این نتیجه رسیدیم که امیرحسین همه ی امید زندگی و تحکیم بخش اونه

الهه مامان سلما 17:03 1393/4/2 چه سؤالی...
مدتها بود قلقلکم میداد تا بپرسم؟!!!
راستش از اولش هم همسرم با وجود بچه توو زندگی مشکل داشت، وبالاخره بعد شش سال راضیش کردم،دوران بارداری خیلی خوبی داشتم...
اما سلما از بعد دنیا اومدنش دقیقا از روز سوم، ریفلاکس شدیدش بروز داد ، وتمام سال اول زندگیشو توو مطب دکتر، بیمارستان ، بستری...گذروندیم..
به لطف خدا خیلی دختر آرومی بود ، ولی معده اش بدجوری اذیتش میکرد..
وهمین مسائل باعث میشد که همسرم بارها بگه ...بچه یعنی زندگی تعطیل!!!
اما خب ، خدا ، برعکس همسرم، صبر چند برابری به من داده بود...و حالا که ۱۵ ماهشه و اوضاعش خیلی خیلی بهتر از قبله، تازه داریم طعم شیرین بچه داری رو حس میکنیم...
بهر حال ، هستند دور و برم دوستانی که بچه دار نمیشن و سالهاست سرشونو با کار و انواع تفریحات و مسافرتها گرم کردند، اما بازم لذت داشتن بچه رو از همه ی این دلخوشیها بیشتر میدونن...
روابط عاشقانه ی زناشویی ماهم دقیقا از بعد تولد یکسالگی سلما، به حالت قبل برگشت..
با اینکه بخاطر سلما از کارم ، واز قبولی توی بهترین رشته و دانشگاهم گذشتم و انصراف دادم ، ولی الان آرامش خوبی دارم، چون اولویت هان که زندگی رو میسازند..
اول همسرم و فرزندم ، بعد درس و کار...
در ضمن حرفای مینا جون رو هم تأیید میکنم

♫الهام مامان آوینا♫ 17:45 1393/4/2 همه نظرا را خوندم
ولی می تونم این را بگم با
یه جمع بندی کلی که بچه کمه کم حداقل تا 3 سالگی باعث جدایی والدین خواهد شد...
برای من که اینطور بوده و خود افراد باید یه جورایی روابط عاطفیش را مدیریت کنن وگرنه بچه آنقدر مسئولیت داره که واقعا نمیش براحتی از زیر مسئولیت هاش شونه خالی کرد...
نمیدونم مریض شدن های پیاپی هر روز با یه عنوانی یه روز دندون و یه روز ویروس و یه روز یه چیز دیگه ....
ولی خوب فکر می کنم البته هنوز دختر من سه سالش نشده ولی فکر می کنم بعد از سه سالگی این روابط بهبود پیدا خواهد کرد چون یه جورایی بچه کارای مقدماتی خودش را می تونه اون موقع انجام بده غذا خوردن و دستشویی رفتن و دندوناش کامل میشه و ...
اگر که به قول یکی از مادرا پدر و مادر اونموقع هوس بچه دوم به سرشون نزنه وگرنه روز از نو روزی از نو...

فائزه مامانه سوگند 19:26 1393/4/2 برای من که شیرینتر شد چون تلخی روزهای گذشته رو برام مثل عسل شیرین کرد
شایدی سوگند بخاطر حساسیتش تا 3 ماه دلدرد داشت و چه شبها بیدار بودیم تا صبح همسرم چقدر ضربه خورد ولی بازم شیرین بود درست که مادرم نتونست از من مراقبت کنه و چشمم به دستاش خیره بود بازم شیرین بود
و اینکه مسلما حریم خصوصی دو نفره دیگه وجو نداره یعنی داره مثل سابق نیست بازم شیرینه بچه شیرینی زندگی هست
وای چقدر شیرین شیرین کردما

مامان مریم 19:34 1393/4/2 مامان هدیه جونم ایشالا یه همسر مهربون به خوبی خودت نصیبت میشه
ولی واسه بچه دار شدن اصلا هول نشو قشنگ با همسری خوش بگذرون و همه جارو بگرد و یه عالمه عاشقانه درست کن بعد گلم

مامان سپیده 19:53 1393/4/2 منم میتونم بگم اره و نه چون اولاش خیلی برام سخت بود هی گریه میکرد شبا نمیخوابید خیلی بد بود ولی بعدش خیلی خوب د شیرین شد عسل شد حرفاش بامزه بود حتی ان قدم نو خیلی برام جالب بود ولی عزیزم زندگی ستی و شیرینی داره دیگه

مامان الینا 09:13 1393/4/3 مامانای نازنین خیلی ممنون که اینقدر صادقانه تجربیاتتون رو با من شریک شدین
راستش من خودم تجربه جالبی در این مورد ندارم و خوشحالم که اون چیزی که احساس میکردم احساس مشترک بین همه ماست البته الینا واقعا بچه خوبیه اما خیلی خیلی شیطونه من یه چیزی میگم شما یه چیزی می شنوین ولی خب موقعیت ها رو هم کاملا درک میکنه
اما مشکلی که دارم علاوه بر اون چیزهایی که همه شما نازنین ها کم و بیش اشاره کردین اینه که چون الینا پدرش رو کم می بینه وقتی باباش میاد خونه همش میخواد از سر و کولش بالا بره و خودش رو لوس میکنه مثلا به بهانه کوچکترین چیزی گریه میکنه پدر ش هم خسته ات حوصله نداره واکنش نشون میده در نهایت هم منو متهم میکنه که وقتی من میام خونه تو از دستی بچه رو اروم نمی کنی که منو اذیت کنه ...!!!!! البته صبحش باز خودش میاد از رفتار دیشبش عذر خواهی میکنه اما میخواستم ببینم شما راهکاری در این مورد یا تجربه مشابهی دارین ؟

مامان جوجه ها 10:09 1393/4/3 سلام
پسرم زندگی رو شیرین کرد اما منو واقعا از همسری دور کرد...
یعنی زندگی خصوصی مونا دور کرد وگرنه خیلی با هم صمیمی و مهربونیم اما در حول محور بچه...!!!!!!!!!!
حرف زدن در مورد بچه
مشورت در مورد بچه...
کلا همه چی در مورد بچه میشه ک من از این بابت راضی نبودم ...

مامان علی جونی 12:43 1393/4/3 اگه امکانش هست الینا مردای محرم دیگه ای رو بیشتر ببینه مثلا دایی پدربزرگ عمو وبا اونا اجازه بدین بازی کنه تا وقتی باباشو میبینه تخلیه شده باشه یا یه باشگاهی اسمشو بنویسیدکه تخلیه انرژی بشه خیلی تاثیرداره ببوسینش خیلی نازه

مامان مریم 14:06 1393/4/3 راستش مامان الینا جون آیدین هم از باباش خیلی باج میگرفت چون میدونست اون اصلا درموردش سخت گیری نمیکنه و به همه خواسته هاش تن میده
و همسر من هم با کمال میل همه درخواست هاشو حتی تو خستگی انجام میداد ولی این خوب نبود و تقریبا دو ماه پیش به مشکل خوردیم و من از همسرم خواستم یکم منطقی تر رو این قضیه فکر کنه و قبول کنه کارش درست نیست و باید گاهی با تحکم به بچه نه گفت
شما هم به همسرتون بگین که الینا جون با شما این مشکلو نداره و برای شما خودشو لوس نمیکنه و این عکس العمل خود همسرتونه که باعث این اتفاق شده و اگه با همسرتون این برخوردو میکنه خودش باید همکاری کنه تا مشکل حل بشه
همسرم با ایما و اشاره های من میفهمید به کدوم خواسته آیدین تن بده و کدومو قبول نکنه و طبیعیه که چند روزی گریه زاری و لجبازی داشتیم و تشویق و جایزه برای برخورد خوب و تنبیه و محروم شدن از کاری برای واکنش بدش گذاشتیم تا آیدین شرایط جدیدو قبول کرد
امیدوارم تجربم به دردتون بخوره

مامان مریم 15:40 1393/4/3 مامان جونی سوگندم و مامان الینا از همین الان تا دخملی ها بزرگتر نشدن رو این قصیه کار کنین و یه روز که کوچولو ها خواب بودن با همسرتون مفصل در موردش صحبت کنین
سن 2 تا 3 سالگی سن لجبازی بچه هاست و بچه ها خیلی باهوشن زود میفهمه از کی میتونن باج بگیرن و اون وقت قصیه خیلی پیچیده میشه خصوصا اگه یه بابای دل نازک هم داشته باشن دیگه هیچی.....
همسر من اولین باری که گفتم به گریه های آیدین توجه نکنه خودش هم پا به پاش اشک ریخت و قربون صدقش رفت درصورتی که باید با من مشغول صحبت میشد و وانمود میکرد اصلا صدای گریه رو نمیشنوه و براش گریه الکی و بهانه بی جا مهم نیست......... و همین باعث شد ایدین نقطه ضغف باباشو بگیره و خیلی خیلی سخت اون دورانو رد کردیم