نقش پدر در خانواده

وبلاگ کودک من 11:47 1392/9/9 سلام. شوهر من زیاد به من کمک نمی کنه ولی هر وقت ازش بخوام بهم نه نمی گه. البته بهش حق می دم چون کارش زیاده و حسابی درگیر و انتظاری هم ازش ندارم.
به نظر من ما خانمها اگه منتظر شوهرهامون بمونیم دیگه هیچ. خودتون رو سرگرم کنید و سعی کنید محیط شادی رو برای خودتون بوجود بیارید. اگه اینجا فامیل ندارید که باهاشون رفت و آمد داشته باشید خودتون برید بیرون از منزل. خلاصه نزارید به مرحله افسردگی برسید و تا می تونید به خودتون برسید. اینو برای این می گم که مردها وقتی خودشون مریض می شن دنیا باید عزا بگیره و زن باید مثل پروانه دورشون باشن ولی آخ که وقتی زن مریض می شه.
ماها باید بخاطر خودمون نه بخاطر بچه هامون از این حالتها بیرون بیایم.

مام 12:42 1392/9/9 من هم همسرم خیلی بهم کمک می کنه . البته فکر کنم چاره دیگه ای نداشته باشه!!
هم کارهای نظافتی شونو انجام میده از حموم کردن تا بردن دستشویی و شستنشون. تا بازی و سرگرم کردن و گاهی هم غذا دادن.
عزیزم بتدریج باید ازش بخوای. مثلا بهش بگو می تونی غذاشو بدی؟
باهاش بازی میکنی تا من برم غذا درست کنم ؟
و ...
به این صورت. به تدریج اینها براش جا میفته و عادت می کنه که به نینی رسیدگی کنه.
بعضی وقتها باید کارهایی که می خواهیم رو به آقایون بگیم تا انجام بدن و اینکه توی دل خودمون بمونه کمکی نمی کنه و اونها هیچوقت متوجهش نمیشن.

☆مامان سپهر☆ 12:55 1392/9/9 راستش بعضی وقتها که بهش کاری میگم انجام میده ولی بلافاصله میگه این اخرین بار بود دیگه بهم نگو.هر روز ساعت5 عصر برمیگرده خونه. برا سریال و کار با کامپیوتر وقت میذاره حتی اگه خیلی خسته باشه ولی برا بچه و من یا کمک تو کار خونه نه. هفته ای یه بار هم با هم بیرون میریم چون 5 شنبه ها تعطیله، اونم برا خرید هس نه تفریح و گشتن .عقیدش اینه که جمعه هم برا استراحته و از خونه تکون نمیخوره.چون خودم جایی نمیشناسم سختمه بیرون رفتن .شما جای من بودین زودرنج و حساس نمیشدین . اون خونوادش کنارشه . هر روز میبینتشون .من وقتی شهر خودم بودم خیلی اجتماعی بودم و دوستای زیادی داشتم و با خانوادم و دوستام ارتباط داشتم اما الان با یه بچه شیطون که همه مسئولیتاش با منه خونه نشین شدم. برا همین خیلی از نظر روحی و جسمی خسته میشم

مام 13:24 1392/9/9 عزیزم همسر من هم همینجور بود چون توی خونوادش ندیده بود و پدرهمسرم بدلیل شغلش از خونواده همیشه دور بوده و همه کارها به عهده مادرهمسرم بوده.
ولی از وقتی وارد خونواده ما شد دید که مردها چجوری کمک می کنند . بدون اینکه من هیچ صحبتی بکنم اینها رو دید و از وقتی نینی ها اومدن هم کمک می کنه . حتی بعدها یه بار خودش اینو گفت که ما توی خونوادمون چنین چیزی نبود ولی مثلا دیدم پسرخاله ت بچه رو دستشویی برده یا مثلا پدرت غذا میپزه گاهی یا ...
خب مثلا توی خونواده خود شما رو که میبینه آقایون کمک می کنن چه نظری میده ؟؟

وبلاگ کودک من 14:06 1392/9/9 شوهر من تو یه خانواده واقعا مرد سالاری بزرگ شد. این که می گم مرد سالاری به معنای وحشتناک هستش. دیگه خودتون متوجه بشین من چی می گم. جوری بود که خواهر شوهرام می گن داداشمون وقتی مجرد بود وحشتناک بود چون رفتار پدر و عمو واقعا روی اون تاثیر داشت و می گفتن که بیچاره از زن آینده اش. وقتی ازدواج کردیم و الان هم می گن واقعا داداش ما خیلی خیلی عوض شده و تعجب می کنن.
اینو گفتم که بدونید این ماها هستیم که باید مردها رو تربیت کنیم. اگه من می زاشتم همون رفتار پدر رو وارد زندگی ما کنه واقعا بیچاره می شدم . انصافا هر وقت بخوام کمک می کنه و هیچی نمی گه. حالا چرا شوهرم اینجوری شد. فقط با جون و عزیزم و قربون صدقه رفتن. خدا رحمت کنه مامان بزرگم رو. می گفت : اگه به یکی بگی قربونت برم واقعا قربونش که نمی ری. واقعا براش که نمی میری. داری با زبونت اونو می چرخونی. ببخشید من شوهر خودم رو می گم با جون و عزیزم و قربون صدقه و لوس کردن خودم خرش کردم. )
عزیزم باید تربیتش کنی. بزار بگه بار آخرمه که اینکار رو می کنم. دفعه بعد هم بهش بگو. نه با دعوا با این چیزایی گفتم. امیدوارم نتیجه خوب بده.

مامان نجمه 17:41 1392/9/9 همسر منم تا چند ماه پيش كه مشغلش زياد نبود خيلي بهم كمك ميكرد ولي الان سرش شلوغه از صبح تا ظهر و از ظهر تا ساعتاي 8 شب كار داره منم دركش مي كنم ولي دليل نداره كه هيچ كاري ازش نخام ولي نق هم نميزنم اگر غر غر كني وضع بدتر ميشه و بهتر نميشه(اونوقت تو ذهنش مياد كه من چقدر كار مي كنم و قدرمو نميدونه همين حسي كه الان شما داري) شما يه هفته اي در اين زمينه هيچي نگو تا غر غر هات فراموشش بشه بعد شروع كن از قربون صدقه اي كه دوستان گفتن خوبه تا اينكه بهش بگو از ديدگاه روانشناسي پدر بايد با پسرش روزي 2 ساعت بازي كنه وگرنه پسرمون ماماني ميشه و خصوصيات مردونه توش پيدا نميشه(ههههه)
موقع آماده كردن غذا يا ظرف شستن خودتو پرمشغله نشون بده و وقتي پسرت گريه ميكنه يا چيزي ميخواد باباشو صدا بزن و بگو دستت بنده و نميتوني بهش برسي بزار همسرتون كاراي پسرتونو تو چنين مواقعي انجام بده
پسرتون بزرگ شده پس حمام كردنش رو گردن پدرش بندازين و اگر شونه خالي مي كنه بگين بچه مون بزرگ شده و خوب نيست با من حموم كنه خيلي چيزا تو حافظش ميمونه
از دستور براي آوردن و بردن چيزاي كوچيك شروع كنيد به بهونه اين كه داريد به بچه ميرسيد
و در آخر به جاي اينكه غر بزنيد كه من اينجا هيشكي رو ندارم و تو خونوادت اينجان منو درك نمي كني و ..... بگين تو تنها كس من هستي و من بجز تو اينجا كسي رو ندارم
در كل استفاده صحيح از اين زبان چه كارها كه نمي كند
و ديگه اينكه ما زنها بايد خودمون مواظب خودمون باشيم و به خودمون برسيم و اينكه شوهرامون رو مسئول خوشبختي خودمون بدونيم درست نيست به هر حال آقايون در بيرون از خونه همش سرگرم بودن و ما تو خونه همش منتظر اومدن اونا بوديم تا اونها بيان و ما رو خوشحال كنن اين درست نيست چون اونها ميان و با خودشون خستگي روز رو ميارن و انتظار ما بر باد ميره و ما افسرده خواهيم شد حتما حداقل دو سه تا دوست خوب واسه خودتون پيدا كنيد و با هم صميمي شين و خونه هم بريد يا با هم خريد يا پارك بريد و تو خونه نمونيد تا دپرس شيد اصلا تلفني با هم حرف بزنيد . تقريبا همه ما خانوماي خانه دار ويژگيهاي مشابه هم داريم فقط بايد به خودمون برسيم خيلي مهمه و از هيچ كاري براي شادي خودمون دريغ نكنيم

❀مامانی❀ 19:19 1392/9/9 سلام عزیزم
خوشبختانه من تو این زمینه مشکلی ندارم...همسرم توی خیلی از کارهای خونه کمک میکنه...فقط از ظرف شستن بدش میاد...البته من خودم اجازه نمیدم خیلی کارها رو انجام بده ولی وقتی میبینه تا 4 عصر سرکار هستم و چقدر خسته میشم ولی کار خونه رو رها نمیکنم دلش میسوزه و کمکم میکنه...حتی خونه تکونی عید بیشترشو همسرم انجام میده...
پسرم وقتی کوچیک بود کمتر با باباش بود ،چون همسرم خیلی بچه داری بلد نبود...ولی خب بعضی وقتا بهش غذا میداد و میشستش...اما الان که بزرگ شده بیشتر کارهاش غیر از امور درسیش با پدرشه...تمام اینها رومدیون مادر شوهر عزیزم هستم که از بچگی اونا رو اینطوری بار اورده و همیشه گوشزد میکنه بهش که کمک حال من باشه...اینم بگم پدر شوهر من هم اصلا اهل کمک کردن نبوده...کلا مردای قدیمی خیلیاشون اینجوری بودند...
اول از همه بگم خدا رو شکر کن پسر داری،چون کمی بزرگتر بشه ناخودآگاه پدرش مجبوره به اموراتش برسه...بعد اینکه از همین الان وظیفه ی تو اینه که پسرتو جوری تربیت کنی که توی کارهای خونه کمکت کنه...اینجوری بعدها عروست حسابی دعات میکنه...علی ما که دیگه براش جا افتاده مرد هم توی کارهای خونه وظایفی داره و توی خیلی کارها کمکم میکنه...
دوم اینکه همونجوری که خودت گفتی شاید خیلی بی حوصله و عصبی شدی...همین باعث شده شوهرت اگر کمکی هم میکنه براش جذابیتی نداشته باشه...وقتی ازش میخوای کاری بکنه خیلی تشویقش کن و حتی چندبار جلوی جمع دوستان یا فامیل ازش تعریف کن...خیلی تاثیرگذاره...
بعد اینکه مردها غرور خاص خودشونو دارند...اگر با غر غر و شکایت ازشون بخوای کمکت کنند مطمئن باش چنین کاری نمیکنند...همونطور که مامان دوقولوها گفتند زمانیکه هردو در آرامشید و روحیتون خوبه دراین مورد حرف بزنید و خیلی مهربانانه و با زبون چرب و نرم خاص زنانت ازش بخوای کمکت کنه(چشمک)

مامان مرمر 22:57 1392/9/9 شوهر من اوایل بیشتر کمک میکرد از شستن ظرفها بچه داری وشیشه پاک کنی و...خلاصه تمیز ومرتب هم انجام میداد از خودم بهتر ولی از وقتی یه همکار نسبتا مرد سالار همنشینش شده رفتارش خیلی روی شوهرم تاثیر گذاشته دایم میگه به قول آقای..اگه خیلی زنها راتحویل بگیری وکمکشون کنی لوس میشن به نظر من دوست خیلی بیشتر از خانواده تاثیر میذاره

ساناز مامان متين 01:30 1392/9/10 واقعا خسته نباشي مامان سپهر دركت ميكنم واقعا بچه داري و خونه داري و شوهرداري و شيردادن شبانه ..بدون هيچ استراحتي خيلي سخته . شوهر منم وقتي مياد حداكثر 3ساعت پسرم بيداره ولي سعي ميكنه كمك كنه ولي خوب اونم خسته است .بعضي وقتا دركش ميكنم ولي بعض وقتا نميشه .منم خستم اونم خسته است . با قربون و صدقه هم خستگي اش در نميره . به نظرم بايد گذشت كرد و صبور بود .البته بگم كه به نظر منم تربيت خانوادگي هم خيلي تاثير داره . صدالبته رفتار شما با شوهرتون ..من وقتي خسته ام و عصباني متقابلا پسرم بدتر ميشه اونم بداخلاق تر و شلوغ تر ميشه چون شير منو ميخوره اگه من آرامش داشته باشم اونم آرومتره..

مامان منصوره 10:34 1392/9/10 راستی شام گل پسر رو نزدیک خوابیدنش بهش بدید تا کمتر گرسنه بشه، من جواب گرفتم از این مورد...
قطره ی مولتی ویتامین رو هم شبا ندید روز بدید چون اشتها رو زیاد می کنه...
گاهی بچه ها تشنه شون می شه که بیدار میشن پس آب نزدیک خودتون داشته باشین، بعضی اوقات آّب بخورن دوباره می خوابن بدون شیر!

☆مامان سپهر☆ 13:47 1392/9/11 سلام و ممنون از لطف همه عزیزان . راستش به همسرم راجب سوالی که تو نی نی وبلاگ مطرح کردم گفتم و جوابهای شما عزیزانو بهش نشون دادم اولش یکم ناراحت شد ولی بعد واکنشش این بود:کمک کردن تو کار خونه و محبتشو بمن و پسرمون زیادتر کردن حتی دیروز مرخصی گرفت و باهم براناهار رفتیم بیرون .البته من باید اعتراف کنم که بعد از تولد سپهر توجه من به همسرم بنابه شرایط کمتر شده بود( چون قبلش من بخاطر اینکه تو شهر من بودیم و شوهرم کسی رو نداشت خیلی خیلی بهش محبت میکردم تا احساس تنهایی نکنه ) و از تیر به بعد که اومدیم شیراز چون اون پیش خانوادش بود محبت من خیلی کمرنگ شده بود چون میگفتم دیگه تنها نیس ضمنا انتظارم داشتم دقیقا رفتاری که من تو تبریز با اون داشتم تو شیراز با من داشته باشه برا همین خیلی از نظر روحی ضعیف شده بودم و شاید بخاطر بیتوجهی زیاد من به همسرم اونم کمکش بمن کم شده بود چون تو تبریز بهم کمک میکرد.با راهنمایی شما عزیزان هم من هم همسرم ایرادهای رفتارمون رو متوجه شدیم .الان دو روزه خیلی احساس خوبی داریم عین روزایی که تو تبریز بودیم .منم تصمیم گرفتم حداقل هفته ای یه بارم خودمو پسرم دو تایی بیرون بریم تا حوصلم سر نره . بازم از همتون تشکر میکنم موفق و شاد باشید.

ساناز مامان متين 15:31 1392/9/11 خدا رو شكر خوشحال شدم ..چه خوب انشالا همه زوجها هميشه خوب و خوش باشن )