نظرتون در مورد بچه دوم چیه؟

مامانِ عسل، عماد، آیسا 16:41 1392/6/25 منم دوست دارم بدونم چند وقته به بچه دوم فکر می کنم و هنوز نتونستم تصمیم درستی بگیرم.
من فکر میکنم دخترم به یه خواهر یا برادر نیاز داره برای آینده. همونجور که من از بودن برادر خواهر هام لذت می برم دخترم هم نیاز داره که لذت داشتن خواهر یا برادر را بچشه...
اما مشکلات نمی ذارن تصمیم درست بگیرم

ماناز 17:06 1392/6/25 دوست عزیزمن فکر میکنم کسانی که قصداوردن بچه دوم رامیکنند بیشتر برای این است که بچه اول کمبودخواهر یابرادر نداشته باشد وگرنه که معلوم است که زحمت بیشتری دارد اما برای اینده هردو وتربیتشان مخصوصا بچه اول خیلی خوب است.بچه های تک خیلی بزرگتر کردنشان سختتر است وبه خاطرشرایط خاصشان همه جوانب شخصیتی شان رشد نمی کندوخودرای بارمی ایند.واینها همه موارمنفی است .اگر والدینی واقعا قادر به اوردن بچه دیگرباشند ومورد خاصی نداشته باشند بهتر است اقدام نمایند.اگر بچه تان تک بماند دراینده همیشه این خلا را بارفتن در محیط اجتماعی می فهمد وان موقع از شما میپرسد که من چرا تنها هستم.به ان روزها فکر کنیدوبعد تصمیم بگیرید.

مامانِ عسل، عماد، آیسا 18:55 1392/6/25 منم دوست داشتم بچه اولم دختر باشه که اگه تصمیم روی یه بچه موند حسرت دختر به دلم نمونه...
من چون چند تا خواهر دارم (قابل توجه من 4 تا خواهر دارم) پچ پچ های خواهرونه و درد و دل های خواهرونه و ریز خندیدن ها حتی توی مهمونی را دوست دارم وقتی با خواهرام راجع به مسایل دور و برمون حرف می زنیم و وقتی دلم گرفته خواهرام میشن سنگ صبورم برای همین می خواستم بچم دختر باشه تا هم خواهرش باشم هم مادرش و هم رفیقش.
اما میخوام دخترم تجربه خواهری کردن داشته باشه ولی تصمیم واقعاً سخته خصوصاً من هم شاغلم هم از خانوادم دورم و هم در حال تحصیل هستم

❀ مامان سمانه ❀ 02:25 1392/6/26 من با اینکه خودم تو خانواده پرجمعیت و شلوغ بزرگ شدم و هم از این شلوغی لذت بردم و هم گاهی میشه گفت ناراضی بودم(به دلیل کم شدن امکانات)،ولی الان اصلا با داشتن بچه دوم یا حتی بیشتر موافق نیستم.هم خودم و هم همسری با این شرایط اقتصادی کشور،شرایط روحی و جسمی و سختی های دوران بارداری و زایمان و بعد از اون،اصرار به تک فرزندی داریم و اصلااا حاضر نیستیم به داشتن فرزند بیشتر حتی فکر کنیم.
اعتقادم اینه که ظلم در حق بچه اینه که براش خواهر یا برادر بیاریم و از خیلی از امکانات با توجه به تقسیم شدن عواطف و توجه و مسایل مالی ،هر دوشونو محروم کنیم.تمام تلاشمون اینه که همین یک فرزند رو به رشد و بالندگی مناسب برسونیم.
منم از خدا میخواستم که تک فرزنمون دختر باشه که خدا این لطفشو شامل حالمون کرد.

فاطمه 08:49 1392/6/26 جالبه !!خودمم مدتیه دارم رو این قضیه فکر میکنم.به نظرم اختلاف سنی 3 سال خیلی خوبه .با توجه به اینکه شاغلم و اون طور که باید نمیتونم وقت واسه بچه ام بزارم فعلا بچه دوم منتفیه.اگه خونه دار بودم حتما تا الان اقدام میکردم.

مامان الینا 09:06 1392/6/26 می دونین من با خودم فکر می کنم اصلا دلم نمی یاد امکاناتی که الینا می تونه داشته باشه نصف بشه!

مامانِ عسل، عماد، آیسا 10:05 1392/6/26 به نظر من که البته هر کس نظری داره اينكه امكانات نصف ميشه كاملاَ اشتباهه بلکه بچه های می تونن از وسایلی که خیلی شخصی نیست با هم دیگه استفاده کنن. من که بارها بوده از خواهرام وسیله امانت گرفتم و استفاده کردم.....
مثلاً من روسری آبی میگیرم خواهرم سبز بعد یه مدت با هم عوض می کنیم و اینجوری بدون اینکه اسراف کنیم دوتا را داشتیم

ماناز 10:10 1392/6/26 مامان الینا جون هر بچه ای که به خواست خداوند به جمع خانواده ای اضافه میشود به همان اندازه هم روزی ان خانواده زیادمیشود قرار نیست چیزی تقسیم شود که شما نگران ان هستید تازه مگر ماروزی رسان بچه هایمان هستیم.حتی ان محبت مادرانه هم تقسیم نمیشود یعنی طوری نیست که بچه اول از محبتی که به او میشود کم گذاشته شود بلکه به نظر من فقط سنخیتش تفاوت میکند نه مقدارش.والدین بچه اول را جورردیگری دوست دارند وبچه های بعدی واخر را به نحو دیگری نه این که روی مقدار دوستی شان چیزی تاثیر کند.میدانم شرایط اقتصادی دشوار است اما اگر به خداوحمایت او ایمان قلبی داشته باشید حتما روزی شما زیاد خواهد شد.این وعده ای است که خود خداوند به ما داده است .من خودم با تک فرزندی مخالفم والان که دخترم نزدیک 7 سالگی است همه این سختی ها را دراین چندسال با وجودم حس کردم وپشیمانم که چرا چندسال قبل که دخترم کوچک بود برایش خواهرویا برادری نیاوردم.شما به اینده فکر کنید ان زمانی که ممکن است دیگر نه این حوصله فعلی راداشته باشید ونه از نظر جسمانی وروحی امادگی اش را.میمانید با یک بچه تک وبدون همزبان. که این خلا همواره با اوست .من هم وقتی دخترم کوچک بود هیچوقت به بچه دیگر فکر نمی کردم چون هم بارداری باشرایط خاصی داشتم وهم بدون کمک بودم.ولی شما به بعدش فکرکنید نه زمان حال را.چون قرار نیست بچه ها همیشه همین سن بمانند وزحمتشان زیاد باشد.مسایل تربیتی ورشد روحی همه جانبه فرزندان از همه چیز مهمتر است.

مامی مرمر 14:58 1392/6/26 منم با تک فرزندی مخالفم..دوست دارم کسرا یه آجی یا داداشی داشته باشه..ولی وقتی فکرش میکنم که چقدر زجر کشیدم تا کسرا رو به اینجا رسوندم (آخه مادرم مریضه و نمیتونه کمکم کنه و شوهرم هم بیشتر وقتا سرکاره) پشیمون میشم...شاید وقتی کسرا 6 یا 7 سالش شد این کارو بکنم...

مهسا 16:13 1392/6/26 این حرف درست که هر بچه ای که میاد روزی خودش میاره و به خاطر این چیزا نمیشه گفت بچه دوم نه ولی باید ببینیم خود مادر و پدر شرایط روحی برای تربیت و بزرگ کردن یه بچه ذیگه دارن یا نه مثلا خود من اصلاً آمادگی روحی بارداری و بچه داری ندارم و نمیخوام نقش یه مادر بی حوصله و بداخلاق واسه بچم داشته باشم واسه همین همه انرژیمو واسه پسرم میزارم تا همیشه تو خاطراتش یه مادر شاد داشته باشه

زینب 10:53 1400/12/18 سلام عزیزم نه اتفاقا بچه دوم عالیه من دخترو ۱۲سالشه که یه پسر یکساله دارم خیلی راضیم بچه ها نیاز دارن به همبازی خواهر و برادر این اشتباه رو نکنین پشیمون میشبن