سوال و 4 جواب
(آخرین جواب : 92/6/12)
لطفا راهنمایی کنید...
سلام دوستان. من و همسرم قبل داشتن بچه اصلا مشکلی نداشتیم و حتی یک روز هم با قهر نمیکردیم اما از وقتی بچه دار شدیم خیلی با هم بحث میکنیم و به دنبالش قهر. یک سری بخاطر مسایل مربوط به بچه اما تازگیها مسایل جزیی و پیش پا افتاده است.
لازم به ذکر است که من خیلی زود رنجم قبلا چیزی میگفت تحمل میکردم اما حالا دیگه خسته شدم و نمیتونم خواستمو نگم. یک چیز دیگه کارمونه که من حتی کاهی روزای تعطیلم شیفتم اما اون تمام تابستونو بیکاره و تو فصلهای دیگه هفته دو روز سرکاره وهمش تو خونه است ؟ نمیدونم چکار کنم؟
لازم به ذکر است که من خیلی زود رنجم قبلا چیزی میگفت تحمل میکردم اما حالا دیگه خسته شدم و نمیتونم خواستمو نگم. یک چیز دیگه کارمونه که من حتی کاهی روزای تعطیلم شیفتم اما اون تمام تابستونو بیکاره و تو فصلهای دیگه هفته دو روز سرکاره وهمش تو خونه است ؟ نمیدونم چکار کنم؟
1392/6/11
#کودک
#سایر موارد
نی نی وبلاگی ام (ورود)
نی نی وبلاگی نیستم (ثبت نام)
ماناز
21:04 1392/6/11
دوست عزیز با امدن بچه، زندگی نیاز بیشتری به نظم وبرنامه ریزی دارد به نظر من مشکلات شما ناشی از نوعی عدم برنامه ریزی در زندگی تان میباشدوقتی بچه ای به جمع یک زندگی وارد میشوداگر زندگی نظمش را از دست بدهد سبب میشودزن وشوهر به جای همکاری با هم مقابل هم قرار گرفته واز زیر بار وظایف شانه خالی کرده وکارها را به گردن هم بیندازند که مخصوصا اگر خانم شاغل هم باشد بیشتر از این قضیه اسیب می بیند چون انتظارش از همسرش بیشتر است واو هم زیر بار نمی رود.شما برای حل این مشکل بهتر است با مهر ومحبت ونه تحکم با همسرتان صحبت کنید وبرخی امور بچه داری را به او واگذار کنید مخصوصا که وقتشان هم بیشتر ازاد است.این که مرتب بگویید که من شاغلم وتو بیکاری این سبب میشود مرد به جای همکاری موضع بگیرد ولجاجت کند.تا مدتی بعد که زندگی تان روی روال افتاد وبرنامه دستتان امد دیگر از این جر وبحثها وحساسیتها کم خواهد شد.در مورد حل مسایل بچه با هم همفکری کنید تا به یک نتیجه واحد برسید چون اگر هر کسی بخواهد به شیوه خودش عمل کند هم خودتان اسیب میبینید وهم بچه.حتی اگر مواردی هست که شما با نظر همسرتان یکی نیستید اما به احترام او به نظرش اهمیت دهید بعد مدتی خواهیددید که خودش موضعش را ملایم می کند.قهر کردن وبحث هیچ فایده ای ندارد جز این که باعث میشود هرروز از هم بیشتر فاصله بگیرید وکارها بیشتر گردن شما بیفتد.فرصتی است که برخی مردان از ان به نفع خوداستفاده می کنند شما نگذارید این اتفاق بیفتد.این را بدانید که بچه دیر یا زود بزرگ میشود اما خاطرات تلخ این روزها می ماند برای هر زنی اولویت اول باید همسرش باشد چون زندگی با روابط سرد حتی برای ان بچه هم لذت بخش نخواهد بود.اگر می توانید کمی از حجم کاری خود کم کنید چون احساس می کنم بچه داری وهمسر داری وکار بیرون مخصوصا شیفتی فشار خیلی زیادی برای یک خانم داردواورا تحریک پذیر وزودرنج می کند.این را قبول کنید که با امدن بچه وتمرکز همه حواس مادر به اموربچه داری مردها حس بدی در خود احساس میکنند وسبب میشود سر هر موضوع بی اهمیتی با زن خود جروبحث راه بیندازند نباید این فکر ایجادشود که مرد موردتوجه نیست هر چند سخت است اما طبیعتشان این است .بزرگی می گفت که زن در خانه با دوبچه روبروست یکی بچه خودش ویکی هم همسرش.اگر مهرومحبت حاکم شود این مشکلات ایجاد نخواهدشد.
مامان منصوره
10:39 1392/6/12
کاملا واضحه که توجه شما به خاطر کار زیاد و رسیدگی به بچه به همسرتون کم شده و بیکاری زیاد به همسرتون فشار آورده و ایشون به قولی داره بهونه گیری می کنه!
اگر می تونید ساعت کارتون رو کمتر کنید...
به شیوه ی محبت آمیز و در زمان مناسب از همسرتون بخواین برای اوقات بیکاریش یه برنامه بریزه مثلا سر یه کار دیگه بره!
بابا مردایی که هر روز می رن سر کار گاهی عصرا از تو خونه موندن حوصله شون سر می ره چه برسه به همسر شما!
قبلا اگه شرایطتون همین بوده حداقل تمام توجه تون معطوف به ایشون بوده اما الان بیشتر توجه به سمت بچه داری رفته!
سعی کنید به هر طریقی که می تونید محبتتون رو زیاد کنید، مثلا:
1-شبا بچه رو زودتر بخوابونید و چند دقیقه ای کنار همسرتون بشینید و ازش تشکر کنید به خاطر نگهداری از بچه به خاطر زحمت کشیدن برا زندگی به خاطر تحمل شرایط کاری شما و.......(بازخوردش به خودتون برمی گرده و باعث میشه تحمل سختی ها براشون راحت تر بشه و قدر شما رو بیشتر بدونن)
2- همونجور که ماناز گفتن تو بچه داری ایشون رو همکاری بدید و نذارید همه چیز بر دوش خودتون باشه اینجوری تحمل تون کم میشه و زودرنجی ها بیشتر.....
3-تو اوقات بیکاری 3 تایی با هم به پارک برید و بذارید با پسرتون دو تایی حسابی بازی کنن.....
4- تا می تونید تو خونه روی خوش داشته باشین و لبخند بزنید....
5- از سختی بچه داری با همسرتون صحبت کنید و سعی کنید حسس همدردیش رو بربانگیزید....
6- اصلا به قهر ها دامن نزنید! یه مدت که گذشت یه حرف عادی بزنید و وانمود کنید اصلا اتفاقی نیافتاده اینجوری به مرور قهر دیگه بی معنی میشه و بعد از جر و بحث زود تر به حالت عادی بر می گردید و در عین حال منت کشی هم درمیان نبوده....
7- تا می تونید بحث نکنید و با ملایمت حرفاتون رو بزنید....
شما هر دو دارید به نحوی سختی زیادی رو به دوش می کشید و در عین حال که همدیگه رو درک نمی کنید فقط از طرف مقابل انتظار درک کردن دارید!
پس اول سعی کنید درکش کنید و بعد ببریدش به این سمت که شما رو درک کنه!
اگر می تونید ساعت کارتون رو کمتر کنید...
به شیوه ی محبت آمیز و در زمان مناسب از همسرتون بخواین برای اوقات بیکاریش یه برنامه بریزه مثلا سر یه کار دیگه بره!
بابا مردایی که هر روز می رن سر کار گاهی عصرا از تو خونه موندن حوصله شون سر می ره چه برسه به همسر شما!
قبلا اگه شرایطتون همین بوده حداقل تمام توجه تون معطوف به ایشون بوده اما الان بیشتر توجه به سمت بچه داری رفته!
سعی کنید به هر طریقی که می تونید محبتتون رو زیاد کنید، مثلا:
1-شبا بچه رو زودتر بخوابونید و چند دقیقه ای کنار همسرتون بشینید و ازش تشکر کنید به خاطر نگهداری از بچه به خاطر زحمت کشیدن برا زندگی به خاطر تحمل شرایط کاری شما و.......(بازخوردش به خودتون برمی گرده و باعث میشه تحمل سختی ها براشون راحت تر بشه و قدر شما رو بیشتر بدونن)
2- همونجور که ماناز گفتن تو بچه داری ایشون رو همکاری بدید و نذارید همه چیز بر دوش خودتون باشه اینجوری تحمل تون کم میشه و زودرنجی ها بیشتر.....
3-تو اوقات بیکاری 3 تایی با هم به پارک برید و بذارید با پسرتون دو تایی حسابی بازی کنن.....
4- تا می تونید تو خونه روی خوش داشته باشین و لبخند بزنید....
5- از سختی بچه داری با همسرتون صحبت کنید و سعی کنید حسس همدردیش رو بربانگیزید....
6- اصلا به قهر ها دامن نزنید! یه مدت که گذشت یه حرف عادی بزنید و وانمود کنید اصلا اتفاقی نیافتاده اینجوری به مرور قهر دیگه بی معنی میشه و بعد از جر و بحث زود تر به حالت عادی بر می گردید و در عین حال منت کشی هم درمیان نبوده....
7- تا می تونید بحث نکنید و با ملایمت حرفاتون رو بزنید....
شما هر دو دارید به نحوی سختی زیادی رو به دوش می کشید و در عین حال که همدیگه رو درک نمی کنید فقط از طرف مقابل انتظار درک کردن دارید!
پس اول سعی کنید درکش کنید و بعد ببریدش به این سمت که شما رو درک کنه!
مامان نی نی
11:25 1392/6/12
عزیزم من چند تا راهکار عملی بهتون میدم که خیلی بهش ایمان دارم اهل روانشناسی نیستم بلد هم نیستم ولی به عنوان یک زن مطمئنم این راهکارا جواب میده
1-موقعی که سرکارین یه وقت گیر بیارین و همسرتون زنگ بزنین و بهش بگین فقط به خاطر اون زنگ زدین(دلت تنگ شده) نه بخاطر بچه
2-برای هر زوجی حداقل روزی 2 بار هم آغوشی لازمه بغلش کنین و از زحمتاش تشکر کنین
3-به هیچ وجه گیر ندین همیشه تحمل کنین و مهمترین چیز براتون عشق بین خودت و همسرت باشه وقتی عشقتون پر رنگ شد دیگه نیازی به تحمل کردن نیس چون همه چیز خوب میشه
4- به هیچ عنوان از دلخوریهای قدیمی حرف نزنین و اونا رو فراموش کنین
1-موقعی که سرکارین یه وقت گیر بیارین و همسرتون زنگ بزنین و بهش بگین فقط به خاطر اون زنگ زدین(دلت تنگ شده) نه بخاطر بچه
2-برای هر زوجی حداقل روزی 2 بار هم آغوشی لازمه بغلش کنین و از زحمتاش تشکر کنین
3-به هیچ وجه گیر ندین همیشه تحمل کنین و مهمترین چیز براتون عشق بین خودت و همسرت باشه وقتی عشقتون پر رنگ شد دیگه نیازی به تحمل کردن نیس چون همه چیز خوب میشه
4- به هیچ عنوان از دلخوریهای قدیمی حرف نزنین و اونا رو فراموش کنین
همسرتون چقدر تو خونه بهتون كمك مي كنه تو كار خونه و رسيدگي به پسر گلتون؟
آيا از اينكه شما اينقدر كارتون زياده گله مند و ناراضيه؟
همسرتون مواقع بيكاريش همش تو خونه مي مونه و كار ديگه اي انجام نميده؟