رابطه پسرم با پدرش اصلا دلچسب نیست واصلا با هم نمیسازن..

همسرم از وقتی پارسا بدنیا اومد به خاطر شرایط کاری شهر دیگه ای میره و پسرم فقط گاهی یکساعت شب ها اونو میبینه که اون هم خسته است.
برای همین اصلا باهاش صمیمی نیست وحتی محبت ونوازش اونو قبول نمیکنه ودایم ازش فرار میکنه ومیچسبه به من وحتی بهش میگه تو برو و من ومامان باشیم!!!
خیلی ناراحتم. هم برای اون که شخصیتش رو باید از پدرش بگیره وهم برای خودم که با این وضع همیشه تمام مسوولیت پسرم به دوش من خواهد افتاد.
صحبت کردن با پسر وتعریف و تمجید از باباش در غیاب همسرم هم فایده ای نداشته ..
تجربه ای دارین؟