سوال و 25 جواب
(آخرین جواب : 93/3/3)
دوستای گلم به کمکتون نیاز دارم..میشه بهم بگید کدوم بهتره؟؟؟؟
مامانای گل پسر من 23ماهشه..دوست دارم اگه خدا بخواد براش یه آبجی بیارم...البته هنوز اقدام نکردم چون به همفکری شما مامانای عزبز واقعا احتیاج دارم...منم مثل خیلی از شماها با تک فرزندی مخالفم و دوست دارم دوتا بچه داشته باشم اما واقعا نمیدونم کار درستی میکنم یا نه هنوز زوده واسه بچه دومی...از طرفی میگم دوتاشون با هم بزرگ میشن و منم بعد از 4..5...سال دیگه راحتم تا حدودی در حالی که تقریبا دست تنهام...بنظرم حالا که من دارم سختی میکشم واسه بزرگ کردن پسرم پس چه بهتر هردوشون با هم باشن چون واقعا احساس میکنم بعد از چندسال که از سختی های بزرگ کردن پسرم تا حدودی راحت تر میشم دیگه نمیتونم به این قضیه حتی فکر کنم..میشه شما بگید چیکار کنم؟یا اگه موقعیت منو تجربه کردید بهم بگید چیکار کردید و بهتون چقدر سخت گذشته؟آیا پشیمونید یا خیلی خوشحالید کها الان این کار رو کردید...ممنونم
1393/2/31
#بحث های آزاد
#گونـــاگون
من خودم ترجيه ميدم يه هفت هشت سالي بگذره بعد تصميم بگيرم كه ميخوام يا نه.
راستی از کجا مطمئنی حتما ابجی میاد؟
من فاصله هشت سال راتجربه کردم از خیلی جهتها راحتم مثلا دخترم خیلی تو نگهداری وکارها کمکمه گاهی هم سرگرمش میکنه ازجهتی هم که بعداز گذشت هشت سال دوباره بارداری ونامرتبی ونجس بودن را دوباره باید تکرارمیکردم ناخوشایند بود
ولی درکل کلش خیلی راضیم.
عزیزم یادت باشه تربیت از هرچیزی مهمتره اگه میتونی همزمان به دوتا بچه برسی وبرا تربیت وخرج ومخارجشون دچار مشکل نمیشی بسم الله خیلی هم خوبه هردوتاشون باهم بزرگ میشن وهمبازی همند وچشم رو هم بذاری بزرگ شدن.اما اگه توشرایطی هستی که گاهی حس میکنی تو همین یکی هم موندی دست نگهدار تا کاملا آماده بشی اینکه آدم دوتابچه بیاره به وظیفش عمل کرده کافی نیست.موفق باشی(مامان مرمر)
و موفق باشی خانومی
به نظر من عجله کن
بچه های خالم با فاصله 3سال بودند والان خیلی خوبن وخیلی راحت بزرگ شدند چند سال اول خیلی به خالم سخت گذشت اما از اون به بعد اصلا نفهمید چه طوری بزرگ شدند
یه بار اوایل پسر کوچیکه میشینه روی پسر بزرگه وگازش میگیره اونم اصلا جون نداشت فقط یه جیغ میزنه واز حال میره
اما حالا این قدر پشت وپناه هم دیگه هستند که حد نداره
دومیشونم دوقلوهای داییم هستند که الان 10 سالشونه 2-3 سال اول خیلی خیلی زنداییم ومامان بزرگم وخالم اذیت شدند اما بعدش خیلی راحت گذشت وهم باهم هم دم هستند هم به هم تودرسا کمک میکنند خلاصه همه جوره حواسشون به هم دیگه هست
مورد های دیگه هم دیدم که با فاصله کم بچه دارشدند والان هم خیلی زندگی راحتی دارن
خوب این وسط باید حواست به بزرگه باشه که بهش کم توجهی نشه ولی اگه آمادگیشو داری حتما اقدام کن
همين كه تصميم داري براي دومي اقدام كني نصف راه رو رفتي و تبريك ميگم
اما براي باقي راه بايد با توجه به شرايط فرديت اعم از جسمي و روحي و شرايط خانوادگيت تصميم بگيري
برخيها با فاصله حداكثر يكسال هم به راحتي ميتونند از پسش بربيان بعضي افراد هم نه ترجيح ميدن فاصله سنيشون زياد باشه
اين با خودته كه ايا توانش رو داري يانه
انشاءالله كه بهترين خير برات رقم بخوره
آخه بچه تو این سنها خیلی حساسه و احتمالش زیاده که منزوی بشه
یکی دو سال وقت داری که بچه بعدی بیاری
همیشه نباید منافع خودت در نظر بگیری
خودمم میگفتم اره باهم بزرگ بشن بهتره هرچی باشه فاصله کمتره همبازی بهترین براهم وپشت همن
اما وقتی بیشترفک میکنم میبنم بااینکه محمودنزدیک3 سالشه اماهنوزم به محبت نیاز داره و اگه بعدی بیادناخواسته توجه کمتری بش میشه و مهمتراینکه4 سالشم که بشه بازنمیشه بهش فهمونداون بچه کوچکتره وبه توجه بیشتری نیاز داره اخه بنظرمن هنوز خودشم کوچیکه
ومهترازهمه ی اینهافک میکنم تربیتشون برام مهمتره وگاهی میگم بذارم تجربم بیشتربشه براهمین فعلا دست نگه داشتم
امیدوارم هرچی خیره برات پیش بیادموفق باشی