دلم ني ني مي خواد

مامان نی نی 19:12 1392/9/23 عزیزم به نظر منم بزار درست تموم بشه سنت همچین زیاد نیست اخه نی نی به حضور مداومت نیاز بیشتری داره درست که تموم بشه بهتر میتونی بهش برسی گلم این نظر منه بازم اخرش خودت باید تصمیم بگیری

ارام 20:17 1392/9/23 سلام
اگه به قول سمانه جان بتونی رضایت قلبی همسرت رو هم جلب کنی تا در اینده پشتوانه و کمک کار داشته باشی الان و این سن بهترین وقت برای فرزند دارشدنه
با همه احترام به نظرات دوستان!من خودم به شخصه خیلی پشیمونم که به خاطر درس سه سال تمام فکر بچه رو با همه علاقه ای که داشتم از ذهنم بیرون کردم اما بهترین سنین بچه داری رو از دست دادم اوج نشاط و شادابی و سرزندگی
اگه مادرتون و مادر همسرتون بهتون نزدیکن و خلقیاتشون به گونه ایه که بعدا توو بچه داری کمکت میکنند و ساعتهایی که کلاس دارین از فرزندتون نگهداری میکنند به نظرم اصلا به تاخیر نندازین

آجی فاطمه 20:45 1392/9/23 مینا جون سلام
من مخالف بچه دار شدنم درسته سن خوبیه اما بچه ات خیلی ضرر میبینه
من چون مامانم هم سر کار میرفت هم درس میخواند خیلی حس بدی دارم روز هایی که مامانم میتوانست کنارم باشه اما نبود روزهای طلایی زندگی که از دست رفت
درسته من پیش مامان بابام بودم ومثل یه مادر ازم مواظبت کرد (خدا حقشا بهم حلال کنه)اما با حس بچه ات چی میکنی؟روزهایی که بهت احتیاج دار ولی نیستی
شما سال دیگه باردار بشی ایشالا بعد فارغ التحصیلی نی نی ات به دنیا میاد وخیلی خوب وخرم در کنار هم میمیونید اگه قصد ادامه تحصیل دکتری هم دارین بذار نی نی 4-5 سالش بشه بعد
امیدوارم بهت کمک کرده باشه
موفق وموید باشی

barfdoone.ir 00:26 1392/9/24 والا من در عجبم ازینهمه تفاوت که با شما دارم! خیلی خوبه که از نی نی خوشت میاد...خوب چه کاریه از درس خوشت نمیاد و میخونی؟ ولی عزیزم اگه من جای تو بودم ازین فرصت استثنایی که نصیبم شده استفاده میکردمو از زندگیم لذت میبردم به جای بچه دار شدن.منظورم اینه که خیلی شانس بزرگیه آدم شوهرش عجله ای برای بچه دار شدن نداشته باشه.بعدشم فوق که دو سال بیشتر نیست سال اولشو حداقل تموم کن بعد سال دو که پروژه داری بزار بچه دار شی اینطوری خیلی بهتره.

وبلاگ کودک من 07:41 1392/9/24 با سلام. به نظر من انصراف نده و درست رو ادامه بده. سال اولش رو بخون و در طی این سال مراحل قبل از بارداری مثل ازمایشات و چیزای دیگه رو انجام بده و سال بعد اقدام کن.

ارام 08:17 1392/9/24 هميشه فرصت براي درس خوندن و كسب علم هست!اما هميشه فرصت براي بچه دارشدن!بازي ،صبر ،حوصله و جلوتر كه بريم فرصت براي اجتناب از بحران تك فرزندي نيست!!!
با اين علاقه اي كه در شما ميبينم مطمئنا به يك فرزند بسنده نخواهي كرد

مامان منصوره 10:07 1392/9/24 عزیزم به نظر من درس اصلا بهانه ی مناسبی برای تاخیر در بچه دار شدن نیست!!!!!!!!!!!
1- شما که این همه جلوگیری داشتی ممکنه خیلی طول بکشه تا بچه دار شی، نمی دونم چرا اما این روزها نازایی زیاد شده و دکتر ها هم میگن که هر چی جلوگیری بیشتر باشه تاخیر هم بیشتره (ان شالله که شما به مشکل برنخوری)
نترسونمت اما بعضی از دکتر ها میگن دو برابر زمان جلوگیری ممکنه طول بکشه!
پس اصلا تردید نکن برای بچه داشتن...
2- کی گفته با نی نی نمیشه درس خوند،؟!
من حامله بودم که هر روز صبح پا میشدم و میرفتم کلاس! آخر ترم هم معدلم نزدیک 19 شد!
دخترم 5-4 ماهه بود که ارشد قبول شدم اونم تو یه شهری که حدود 6-5 ساعت فاصله داره و حتی مادر و مادر شوهرمم شهرستانن و هیچ کمکی نداشتم، شکر خدا الان که ترم دو هستم و همه ی استادا باهام کنار اومدن و کم کلاس میرم، هربارم که رفتم خدا خودش یکی رو جور کرده که از بچم مراقبت کنه!
3- سن که بالا بره علایق و حوصله ی آدم تغییر می کنه تا سرزنده و شاداب هستی به فکر باش!
4- صبر و ذوقی که آدم برای بچه ی خودش داره برا هیچ بچه ای نداره ، مطمئن باش برا بچه ی خودت خیلی بیشتر از این حرفا وقت می ذاری...

مامانی رضا جون 12:11 1392/9/24 فوق که دو سال بیشتر نیست
یک ترم هم که گذشته
اگه یک کوچولو دیگه هم صبر کنی بعد باردار بشی دیگه مشکلی نیست و نی نی کوچولو با پروژه ات به دنیا می یاد و اگه هم رشته آزمایشگاهی و کارای میدانی نداشته باشه پروزه ات که راحتی دیگه مشکلی نیست
مامان هر دو طرف هم که پیشتن و از بابت بچه هم خیالت راحت تره

مینا 09:02 1392/9/25 اولا دانشگاه آموزش محور قبول شدم، و پروژه ندارم، ولی رشته ام طوریه که هر درسی واسه خودش یه تزه!! ولی کلا آدم سخت گیری نیستم راحتت با قضایا کنار میام..
دوما خیلی فکر کنم مشکل داشته باشم، اولا وزنم زیاده یکم، بعدم یه نوع حالت تشنجی دارم که تازه مصرف قرصم را قطع کردم، به طوری که اصلا تحمل درد را ندارم، نمی دونم اصلا تا کی اجازه بارداری ندارم، واسه همین مساله هم مامانم خیلی سر این چیزا می ترسه...
سوما شوهرم می گه فعلا زندگیمون شور و حال داره، می گه باید فعلا دو تایی تا می تونیم لذت ببریم، سفر بریم. خودمم می ترسم دیگه بعد از نی نی دار شدن منو دوست نداشته باشه، چون نمی تونه احساساتشو تقسیم کنه، این به عینه واسم ثابت شده.
و چهارم از کجا بفهمم مسولیت پذیر شدم؟؟ از کجا بفهمم می تونم مامان خوبی باشم؟؟ من خیلی سر به هوام، به طوری که هنوز مامانم هر جا می رم نگرانمه، اصلا هم خانوم خونه ی زرنگی نیستم ...، تو رو خدا راهنماییم کنید.