سوال و 35 جواب
(آخرین جواب : 01/4/14)داشتن پسر یا دختر برای اونایی که فقط از 1 جنسش دارن ......
سلام .
من همیشه پسر دوست داشتم و الانم پسر داارم .
گاهی فکر میکنم دختره که غمخوار پدر و مادره و تو آینده مخصوصا برای مادر خیلی خوب میشه ..
از یه طرف هم مسیولیت دختر و بزرگ کردن و مراقبت های خاص که داره و حساسیتش و .... منو به این فکر میندازه کهخیلی دختر بزرگ کردن و به سرانجام رسوندن سخته ،درسته پسر هم همینطور ولی خودتون که میدونید ...... پسرها کمتر اسیب میبینن(از جهاتی که مطمینا خودتون آگاهید)
و دیدم خانواده هایی که دختر دارن و برای داشتن پسر دعا و التماس دعا میکنن ....
واقعا چقدر مهمه که هر دوش باشه؟
یعنی من پشیمون میشم که دختر ندارم ( در آینده)؟؟؟؟؟..
من همیشه پسر دوست داشتم و الانم پسر داارم .
گاهی فکر میکنم دختره که غمخوار پدر و مادره و تو آینده مخصوصا برای مادر خیلی خوب میشه ..
از یه طرف هم مسیولیت دختر و بزرگ کردن و مراقبت های خاص که داره و حساسیتش و .... منو به این فکر میندازه کهخیلی دختر بزرگ کردن و به سرانجام رسوندن سخته ،درسته پسر هم همینطور ولی خودتون که میدونید ...... پسرها کمتر اسیب میبینن(از جهاتی که مطمینا خودتون آگاهید)
و دیدم خانواده هایی که دختر دارن و برای داشتن پسر دعا و التماس دعا میکنن ....
واقعا چقدر مهمه که هر دوش باشه؟
یعنی من پشیمون میشم که دختر ندارم ( در آینده)؟؟؟؟؟..
1393/3/25
#بحث های آزاد
#گونـــاگون
نی نی وبلاگی ام (ورود)
نی نی وبلاگی نیستم (ثبت نام)
عزیزم خوب راه حلش معلومه:بچه دوم
من دختر دارم روزی هزار بار از خدا ممنونم که بهم دختر داده
ولی پسر ندارم که بدونم چه مزیت هایی داره با چه معایبی؟
که ناشکری کنم چرا خدایا بهم پسر ندادی یا سپاسگزاری کنم که خدایا ممنون بهم پسر ندادی!!!!!
خودم هم نعمت داشتن برادر را داشتم و هم خواهر....
پس نمیتونم برای آینده دخترم هم تصمیم بگیرم کدوم بهتره؟
و اگه قصد بارداری دوم داشتم مصلحت را میدم دست خدا
و از اینکه به بچه داری مثل سرمایه گذاری نگاه بشه و یا از بچه توقعی داشته باشیم اصلا خوشم نمیاد
سپیده جون متاسفانه این نوع مادر بودن تو ما ایرانی ها خیلی شایعه که همش از بچه هامون توقغ داریم و دائم مادری کردنمونو که وظیفمون بوده به رخشون میکشیم و این مادری که اینجور دردو دل کرده اگه دختر هم داشت میخواست بگه خون دل خوردم و بزرگش کردم و حالا باید منتظر اجازه شوهرش باشم که به من سر بزنه و یا حالا سرش به بچه خودش گرمه و یادش رفته..........
مادر بودن راهیه که خودمون با چشم باز انتخابش کردیم پس چرا دلسوزی ها و نگرانی ها و خدماتمونو یادداشت میکنیم تا یه روز نتیجشو ببینیم؟؟؟
اصلا مگه یه مادر میتونه نگران و دلسوز و عاشق بچش نباشه و اصلا فرقی نداره بچه چی باشه به قول مریم جون دختر رحمته و پسر نعمت و بزرگ کردن هردو سختی و استرسو نگرانی داره بدون هیچ تفاوتی......
البته این دلیل بارداریهای بعدیم نخواهد بود فقط دوستدارم اینطور باشه
بقیه اولاد های این جان هر چی میخوان باشن ولی 2 دخترم باشه دنیا رو دارم..
گذشت زمانی که میگفتن پسر عصای دسته.
من تا حالا به این فکر نکردم که پسرم وقتی منو باباش پیر شدیم همش به ما برسه اونوقت کی خودش زندگیشو بکنه.
فرقی نمیکنه اگه دخترم داشتم نظرم همین بود.
اگه پسر سرش به کارو کاسبیو خونواده ی خودش گرمه مگه دختر غیر اینه.الان دیگه بیشتر خانوما شاغلن و واسه همسرو بچه ی خودشون وقت کم میارن چه برسه به اینکه به کارای مامان و باباشونم برسن.
به اون مامانایی هم که میگن دختر داشتن به این دلیل خوبه که با هم میرین مراسم خب چرا از طرف همسرتون قضیه رو نگاه نمیکنین یعنی همسرتون دوس نداره با پسرش بره مراسم؟!
با مامان مریم هم موافقم.
انشالله هر کی بچه اش چه دختر چه پسر شکر گذار باشه چون خیلی ها هستند که چشماشون به اسون دوخته است منتظر فقط یه نی نی هستند جنسیت هم براشون مهم نیست
یکی از افراد نزدیک من از این قبیل مادرهاست.! بزرگ کردن بچه فقط و فقط به عنوان سرمایه ای برای وقت پیری! تصورشم وحشتناکه.اما هستند یه همچین مادرهایی که نمیشه اسمشونو مادر گذاشت....به بچه ش میگه هر روز باید باهام تماس بگیری و حالمو بپرسی!حالا که بزرگ شدی و دستت به دهنت میرسه خرج هایی که برات کردمو باید خرد خرد پس بدی! و خیلی چیزهای دیگه که اگه بگم مغزتون سوت میکشه....انگار بچه ش سر راهی بوده....
بچه چه دختر باشه و چه پسر هیچ فرقی نداره.هر دو شون بزرگ که بشن میرن دنبال زندگی خودشون، همین طور که ماها رفتیم،.دختر هم اگه داشته باشید شاید ازدواج کردو رفت یه شهر دور که سالی یکی دوبار شاید بتونه خانوادشو ببینه.پس از راه دور چه غمخواری میتونه باشه جز اینکه زجر بکشه که کاش نزدیک خانوادم بودم.باید بپذیریم که بچه هامون تا قبل از ازدواجشون منحصرا مال مان.بعدش دیگه مال زندگی خودشونن و نباید هیچ انتظاری ازشون داشته باشیم.
پس لذت ببرید از ثانیه ثانیه کودکی بچه هاتون که دیگه این لحظه ها بر نمیگرده.و از الان به فکر پرستار باشید برای وقت پیری.
همینطور که روز به روز رفت و آمدها داره کمتر میشه،چند سال دیگه بچه ها به زور خونه پدر و مادرشون میرن.پس از الان این موضوع رو بپذیریم بعد ها کمتر اذیت میشیم.فقط تا میتونید سعی کنید خاطره های خوبی از خودتون توی ذهن بچه هاتون یادگاری بذارید.
بعضی از مامانا واقعا کوته بینانه فکر میکنن!!!!!!!!
ضمناً دوستان ، اینکه بعضی از شما فکر میکنید نباید از بچه ها توقع داشت که وقتی پیر شدیم بهمون توجه کنن و بخشی از وقتشون رو برای ما بزارن .. باید بگم شاید چون هنوز جوونیم اینطور فکر میکنیم وقتی پیر بشیم و برای یه دنیا تنهایی و بیماری و دلشکستگی نیاز به لحظه ای محبت بچه هامون داشته باشید و ازشون خدای نکرده بی توجهی ببینیم اونوقت حرفای امروز پدر و مادر های پیر رو بهتر درک خواهیم کرد
انشالله هرکدومشو دارین زیر سایتون بزرگ بشن و خیرشو ببینید ماماناااا
خدا جون انشالله برای هم حفظتون کنه
من هر دوتا شو دارم
هر دوش عزیزن
اما واقعیت اینه که دختر یه چیز دیگه است. با دختر تازه آدم میفهمه مادر و پدر شدن یعنی چی
ولی در کل، هر کدوم رو که خدا صلاح بدونه و بهمون بده بی شک بهترینه برامون
اره دختر بنظرم خوبه ولی پشیمون نباشید حتما قسمتتون نبوده