برای اموزش این مهارت به بچه ها قبل از ورود به مدرسه چه کنیم؟

مامان 10:35 1392/2/12 سلام ؛سوال خيلي سختيه؛اما تا اونجا كه من ديدم انتخاب دوست بستكي به شخصيت دروني بجه ها داره؛دانش آموزان بسته به اون جيزي كه بهش علاقه دارن و براشون مهمه دوستشون رو انتخاب ميكنند؛معلم توي مدرسه براي دوست يابي حكم راهنما رو داره كه فقط ميتونه توصيه هاي لازم رو بكنه؛اما اون نميتونه از عده اي بخواهد كه فلان دانش آموز را براي دوستي انتخاب نكند؛هيج معلمي اين كار رو نميكنه جون صحيح نيست؛بنابراين نقش خانواده بررنكتره؛هرجند كه همه ميبينيم كه خانواده هايي هستند كه با وجود تربيت يكسان ممكن است يكي از فرزندانشان دجار دوستان ناباب شده باشند؛بس مهمترين عامل شخصيت فرده؛به نظر من بهتره به طورغيرمستقيم روي شخصيت و طرز فكر كودك كار بشه؛اكه بجه اي به ظاهر خيلي اهميت ميده خود اين اهميت في نفسه بد نيست اما نبايد براش ارزش بشه؛شما ميتونيد فيلمها يا داستانهاي مصوري نشونش بدين از افرادي كه هرجند فقير بودند يا ظاهر آنجناني نداشتند اما بسيار موفق بودند؛

ماناز 11:12 1392/2/12 ممنون از "مامان"جون" ومامان روانشناس عزیز"البته برای من فقط بدو ورود به مدرسه مهم است چون پس از گذشت سالها بچه ها به چنین مهارتی دست می یابند وخودشان بعدها براساس تجربیاتشان وهمفکری با افراد مورد اعتمادشان دوست یابی می کنند اما من دیده ام که بچه های دبستانی مخصوصا کلاس اول ودوم ملاکهایی برایشان مهم است که شاید برای ما خنده دار باشد اما وجوددارد مانند مدل کفش ،رنگ لباس،حالت ورنگ مو،و...ایا مداخله لازم است یا نه؟چه کارکنیم تا به انها کمک کنیم تا ملاک صحیح دوست یابی را یادبگیرند؟ممنون از شما که اندیشه های خودرا بیان می کنید.
مامان جون عزیز می توانید برایم بیشتر از ان روشهای غیرمستقیم که فرمودید توضیح دهید.