این کار چه دلیلی دارد؟

آجی فاطمه 22:17 1393/10/28 منم اوایلش خیلی ناراحت میشدم
اما وقتی فامیل ادرس ولاگم را پیدا کردن ومن دیگه نمیتوانستم راحت بنویسم تازه حکمت رمز دار کردن پستای دیگران را فهمیدم
در حال حاضر مجبورم در وبلاگم مختصر بنویسم و واقعا خیلی اذیت شدم
اگر برگردم به زمان 2سال واندی پیش هیچ وقت ادرس وبلاگم را دست کسی نمیدهم

Sh 01:05 1393/10/29 سلام. من بخاطر وجود یه سری افراد بی شخصیت که میان توهین میکنن پستهامو رمزدار کردم
البته برامم مهم نیست که کسی بیاد عکسامو بینه یا خاطراتمو بخونه
همینقدر که خودم بیام تو وبلاگم خاطرات گذشتمو مرور کنم برام کافیه

مامان خدیجه 05:22 1393/10/29 من هر موقع میرم تو وبی تا همش قفله خیلی زورم میاد و میگم چه کاریه

مامانی 07:49 1393/10/29 سلام
ماناز عزیز هر کسی برای خودش یه حریم داره ، ما نمیتونیم به کسی بگیم چرا این حریم خودت رو داری رمز دار میکنی !!!!!!!!!!
من دقیقا نمیدونم ناراحتی شما از چیه ؟
خوب اگه به وبلاگی سر میزنیم و میبینیم رمز دار هست حتما نویسنده اش دوست نداره ما مطالبش رو بخونیم و عکس هاش رو تماشا کینم .
مگه هر کس وبلاگ درست کرد باید در معرض دید همه بذاره ؟
خود من اوایل که برای دخترم وبلاگ درست کردم از سر ذوق آدرسش رو به بعضی از دوستان و فامیل دادم ( بعضی ) ولی کم کم طوری شد که آدرس وبلاگم دست همه افتاد و هر اتفاقی که تو خونمون می افتاد همه دوست و آشناها و فامیل خبردار میشدن ، هر چند مطالبی که توی وبلاگ دخترم میذاشتم مطالب عادی و عکس های خودش بود ولی این حس که تقریبا تمام فامیل از خونه زندگی هر روزه ما خبر داشته باشند برام خوشایند نبود.
خوب من هم الان همه پستهام رو رمز دار میکنم البته رمزش رو به بعضی از دوستان نی نی وبلاگی دادم چون مشکلم با فامیل بود .
یا مثلا وبلاگ آرمیتا جون که خیلی وبلاگ پربازدیدی بود به دلیل یه سری از مزاحمت ها الان بیش از یک ساله که تمام مطالبش رمز دار شده .
پس هر کسی برای خودش حریمی داره و هر کسی این حق رو داره که وبلاگش رو رمز دار کنه .
آیا به نظر شما این منطقیه به دیگران بگیم اگه وبلاگ درست میکنی حق نداری مطالبت رو رمز دار کنی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آجی فاطمه 10:44 1393/10/29 ماناز جون من با مامانی موافقم
ما نمیتوانیم برای دیگران بگیم باید چیکار کنند چیکار نکنند
هر کس به صلاح دید خودش این کا را انجام میدهد
در مورد اطمینان کردن به دوستان در محیط نت ......دوستان چون شما را نمیشناسند نمیتوانند براتون مشکلی ایجاد کنند و شما خیلی راحت هر حرفی را میزنید
اما وقتی فامیل ادرس وبلاگ ا داشته باشند هر حرفی بزنی به یکی بر میخورد
برای همین مجبور میشن پستها را رمز دار کنند
رمز راهم به دوستان میدهند چون دوستان بدون غرض با نیت حل شدن مشکل دوستشون بهشون کمک میکنند اما امان از وقتی که فامیل بفهمن مشکلی پیدا کردی ..............................................یه جورایی پدرتو در می اورند
من به وبلاگتون سر زدم پست اخرتون را خواندم شماهم با در نظر گرفتن همه جوانب در وبلاگتون مطلب نوشته اید اما بعضیها دلشون میخواهد در وبلاگ همه حرف هایشان را بنویسند و یه جورایی درد ودلشون را در وبلاگ مینویسند برای همین نمیخواهند کسی رمز پستاشونا داشته باشد.
این ها به نظر وفکر من رسید امیدوارم جواب سوالتون را بدهد

الهام 11:41 1393/10/29 سلام دوستان
نظرات همۀ دوستان در مورد رمزدار کردنِ پست هاشون کاملاً منطقی هست. رمز دار کردنِ پست ها به خودی خود مشکلی نداره و هر کسی حق داره مطالبش رو بر اساس تشخیصِ خودش رمزدار کنه. ولی در مورد رمز دار کردن یه سری مسائل وجود داره که می نویسم.
یک سری افراد که تعدادشون هم کم نیست و گهگاه تو نی نی وبلاگ و پرسش و پاسخ ظاهر میشن و نظرات عجیب و غریب میدن و خودشون رو جای "یک مادر" جا می زنند وقتی به وبلاگشون سر می زنی می بینی تمامِ پست ها رمزدار هست و اصلا اثری از عکس بچه و هیچی نیست! و هیچ دوستی هم در کار نیست و مشخص میشه که هیچکس خوانندۀ این پست های رمزدار نیست پس تنها دلیلی که می تونه وجود داشته باشه اینه که این افراد با نام یک مادر وارد نی نی وبلاگ میشن و از اونجا که نمی خوان کسی به این موضوع پی ببره کلی پست رمزدار دارند تا کسی نتونه از روی طرز نگارش و یا حتی عکس های بچه هاشون بفهمه که مثلاً اونا یک نوجوان هستند! تجربه نشون داده که خیلی از این مدل وبلاگ ها هم بعد از مدتی حذف و یا مسدود شده!
من از فرصت استفاده می کنم و با اجازۀ ماناز جون یه نکتۀ دیگه رو هم در مورد پست های رمزدار می نویسم.
دوستان عزیز بیایید وقتی پستی رو رمزدار می کنیم که قرار نیست رمزش رو به دوستانمون بدیم حتما قید کنیم:"لطفا درخواست رمز نکنید" چون برای من بارها پیش اومده که به وبلاگِ دوستانم وارد میشم و در برابر یک همچین پست هایی که هیچی تو کادرِ بالای اون ها قید نشده، نمی دونم باید چیکار کنم؟! اگه درخواست رمز نکنم ممکنه به حسابِ بی توجهی گذاشته بشه و اگه درخواست رمز بکنم ممکنه به حسابِ فضولی گذاشته بشه!
و یا اگه قراره رمز و به دوستانمون بدیم قید کنیم:"رمز فقط به دوستانِ وبلاگی داده می شود" و خیلی مطالب دیگه که می تونیم بنویسیم و باعث میشه دیگران درخواست رمز نکنند و ما روی اون ها رو زمین نندازیم.
ما که هدف مون برانگیختنِ حس کنجکاوی دیگران نیست، پستی نوشته ایم که به دلایلِ منطقی نمی تونیم رمزش رو به کسی بدیم پس خیلی راحت این و عنوان کنیم تا دیگران برای گرفتنِ رمز خودشون و به زمین و آسمون نزنند!
من خودم چند تا پست رمزدار توی وبلاگم دارم که هیچوقت بعد از نوشتن، اونا رو روی صفحۀ اول وبلاگم نذاشتم که شرمندۀ دوستانی که خوب نمیشناسم و نمی تونم بهشون رمز بدم، نشم. من این چند پست رمزدار رو با ویرایش تاریخ بین پست های دیگه گذاشته ام و بعد از گذاشتنش خودم به وبلاگ دوستانی که صلاح دیدم، سر زده ام و لینک و رمزِ پست مورد نظر که دلم میخواسته اون پست رو بخونند داده ام! و اصلا برام قابل هضم نیست که کسی پستی رو رمزدار کنه و بعد دیگران رو برای گرفتنِ رمز وادار به درخواست کنه و بدتر از اون این که دیگران رو برای گرفتنِ رمز اون پست به التماس بندازه
و حتما روی پست هام قید می کنم:"مخصوصِ علیرضا" تا کسی که بعدا آرشیو رو مرور می کنه درخواست رمز نکنه و من شرمنده اش نشم.
و باز هم به دوستانی که به آرشیو سر می زنند و پست رمزداری رو می بینند که نظر در اون ثبت شده حق میدم که درخواست رمز کنند و اگه این اتفاق بیفته بسیار محترمانه ازشون معذرت خواهی می کنم که نمی تونم رمز رو بهشون بدم
ماناز جان باز هم از شما عذرخواهم بابت این که خارج از محدودۀ سوالتون نوشتم

ماناز 20:23 1393/10/29 ضمن تشکر از همه دوستانی که زحمت پاسخگویی را ان هم خیلی کامل کشیدند .شرمنده همه شما هستم .راستش خیلی مرددبودم که این سوال را مطرح کنم چون احساس می کردم به گروهی بر بخورد ومن اصلا نمی خواهم این گونه شود .اما وقتی به چندین وبلاگ رفتم که اکثرا ویا تمام پستهایشان رمز دار بودند به ذهنم رسید که این افراد اصلا چرا وبلاگ درست کرده اند مگر نمی نویسند که دیگران هم از دست نوشته شان استفاده کنند راستش برای من که خیلی لذت بخش است که مطالبم را دوستان دیگر می خوانند هر چند انها را نشناسم ونظری برایم نگذارند ولی گویا هستند کسانی که تنها این قصد را ندارند مینویسند بیشتر برای دل خودشان وشاید اسرار زندگی شان که دوست ندارند همه از ان با خبر شوند.وشاید تنها خواننده اش هم خودشان باشند .خوب این هم یک عقیده است وبرای من قابل احترام .گروهی هم بعدا به این نتیجه رسیدند که بایستی مطالب را دردسترس همه نگذارند .این هم محترم است .من هم به این امر قایل هستم که هر کس حریمی دارد ودیگران باید ان را رعایت کنند واین که هیچ کس مجبور نیست که چون وبلاگ درست کرده پس ان را همه بخوانند .برای خود من رعایت اخلاق اجتماعی خیلی مهم است ومنافاتی با بیان این پرسش ندارد .اما خوب این را می دانم که محیط نت محیط غیرقابل اعتمادی است چون طرف مقابلت را نمی بینی واینکه دردسترس همگان چه فامیل وچه دوست واشنا و...قرار دارد پس چه بهتر که از همان اول علاج واقعه قبل وقوع کنیم واین فکرها وپیش بینی ها از قبل زدن وبلاگ شود تا بعدا مجبور به تغییرات وزدن قفل نشویم مگر نیت دیگری از زدن وبلاگ داشته باشیم که این است که سبب دادن نظرات مختلف می گردد.مانند انچه که "الهام جون"اشاره فرمودند که باید مراقب باشیم . دادن توضیح بیشتر شاید سبب انحراف موضوع از مسیر اصلی ودادن نظرات متفاوت دیگری شود فکر می کنم همین میزان بس باشد.امیدوارم منظورم را کامل درک کنید.از دوستانی که وبشان رمز دار هست وزحمت پاسخگویی را کشیدند هم تشکر می کنم که سبب شدند تا من به میزان زیادی پاسخم را دریافت کنم .
مامان الهام جون خیلی ممنونم از بیان مطالب ونذکرهای مفیدتان من هم استفاده کردم.
مامان محمد صدرا جون شما از همان اول تکلیف را روشن کرده اید واجازه ورود را به همه نمی دهید.شما هم مجبور به این کار شدید.
مامان صفورا جان کسی برای گذاشتن درب برای رعایت حریم منزلش نباید مواخذه شود هر چند گاهی پشت در گذاشتن دیگران کار خوبی نیست.رعایت حریم از طرف دیگران یک فرهنگ است که اگر کسی ان را داشته باشد چه این خانه در داشته باشد وچه نداشته باشد مشکلی ایجاد نخواهد شد .

مامان 01:34 1393/10/30 ماناز جون گفتنی ها رو دوستان گفتن.فقط من اینو اضافه کنم که بعضی خاطره ها هست که خیلی خانوادگیه و خاصه، و قطعا همراه با تصویره.اگه به قول شما بخوایم این وقایع تصویری خصوصی رو توی دفتر بنویسیم.اصلا امکانش نیست،نوشته رو میشه توی دفتر نوشت اما عکسهاش چی؟بعد پراکندگی خاطرات ایجاد میشه که یه مقدار تو وبلاگ یه مقدار توی دفتر....من به شخصه چون سی دی بلاگ تهیه میکنم پیوستگی مطالبم برام مهمه و سی دی بلاگ میشه همون دفتر خاطرات دلچسب خصوصیه من.....
قطعا پست های رمزدار مخاطب خاصه ش مشخصه .اکثرماها برای خوشایند کسی توی وبمون مطلب نمیذاریم.وبلاگمون برای خودمون شخصیه و هر مطلبی رو که دوست داشته باشیم در چهارچوب مقررات نی نی وبلاگ میتونیم بنویسیم و رمز دار کنیم.

مامان جونی*زی زی* 08:39 1393/11/3 منم دلم نیومد بی جواب از این سوال رد بشم.
من هم قبلا بدون رمز مینوشتم اما پس از مدتی به این نتیجه رسدم که دلیل نمیشه خاطرات شخصی دخترمو بنویسم بعد اجازه بدم یه دنیا بخوننش.اما چون بیشتر از دوساله مینویسم دلمم نیومد حذفش کنم.بنابراین رمز دارش کردم که فقط برای خودم و دخترم باشه.
این نظر و عقیده ی شخصیه هرکسیه که هرجور دلش خواست مطالبشو ارائه یا حفظ کنه.
به حقوق همدیگر احترام بزاریم.