سوال و 15 جواب
(آخرین جواب : 92/5/27)
کودک ودفاع از خود؟؟؟
سلام دوستان.پسرم 19ماهه است .در دفاع از خودش خیلی صعیفه در مقابل حق گرفتن ویا زدنش از طرف دیگرکودکان.این شده دغدغه فکری من.ضمن اینکه دوست ندارم پرخاشگر بشه ومقابله به مثل کنه چطور میتونم بهش دفاع از خود رو آموزش بدم؟اصلا لازمه از حالا آموزش ببینه.؟چطوری که آسیب دیگه ای نبینه؟امیدوارم تونسته باشم منطورم رو برسونم.ممنون از راهنماییتون.
1392/5/25
#کودک
#تربیت و آموزش كودک
نی نی وبلاگی ام (ورود)
نی نی وبلاگی نیستم (ثبت نام)
نمیدونم تا چه حد عملی هست . ولی می دونم که نباید خشونت رو به بچه یاد داد .
دختر منم قبلا همین طور بود. یه بار توی مجلسی دخترم چند قدم از من فاصله گرفت در حالی که یه پفک هم دستش بود پسر بچه ای که کوچیکترش بود برای گرفتن پفکای دخترم با چنان شدتی هلش داد ک دخترم با بینی خورد زمین. خون زیادی از بینیش ریخت و لباس سفیدش کاملا سرخ شد. خیلی وحشتناک بود و من هرگز نمی تونم بگم چقدر ناراحت شدم. فکر می کردم هرگز دفاع از خودش را یاد نمی گیره. اما الان کاملا بر اوضاعش مسلطه و نمی ذاره کسی اذیتش کنه. ولی خودش ابدا کسی را نمی زنه مگر اینکه طرف شروع کرده باشه. به بچه های کوچکتر هم مثل یه مادر محبت می کنه
امیدوارم صحبت هام کمکی کرده باشه. متشکرم
مامان فهیمه جون من دوست ندارم پسرم دفاع از خود رو با خشونت یاد بگیره حتی بزرگتر که شد دوست دارم بهترین شیوه رو برای دفاع یاد بگیره که دور از خشونت باشه.اگه بخواد بزرگ بشه وخودش هم این رفتار رو با بچه ها داشته باشه که دوباره با مشکل جدید روبرو میشم.
مامان خانم جون از شما هم ممنونم.تقریبا همینطوره که شما گفتید اما اونطوریا هم نیست که با بچه ای در ارتباط نباشه خانه کودک وپارک زیاد میبرمش .یعنی باید با بچه ها بیشتر روبرو بشه؟؟
اگر توی خونه و خونواده از اطرافیان بچه ای باشه که بتونه باهاش بازی کنه بهتره چون ارتباط گیری بچه ها با هم آموزش هایی را به همراه داره. آرین جون اکثر اوقات با حمایت شما حس عمیق آرامش داشتن یک حامی را داشته طوری که وقتی بچه ای او را اذیت می کنه غافلگیر می شه و اصلا فکرش را هم نمی کنه کسی بخواد او را اذیت کنه. اما وقتی با بچه ها هم بازی شد این چیزها را بیشتر درک می کنه و وقتی دفاع کردن دیگران را می بینه یاد می گیره.
ببین خانومم همه ی بچه ها توی سن آرین جون یا کتک می خورند و یا می زنند. اما بعد که دیگه تربیت خانواده اثر خود را نشون داد شخصیتشان شکل می گیره. اعتماد به نفس در این میان خیلی مهمه. اگر کودکی تنها وسیله ی دفاعی اش گریه باشه چندان رضایت بخش نیست. اکثرا من توی مهد با دو نمونه رفتار والدین در این زمینه روبرو شدم. گروهی تا می بینند بچشون کتک می خوره می پرند وسط و شخصا وارد عمل می شن تا از کودک دلبندشان دفاع کنند و گروه دوم با این تفکر که کودکم باید خود در شرایط سخت بیاموزه دفاع کردن چگونه است و لازمه اش اینه که خودش این تجربه ی تلخ را داشته باشد اقدامی نمی کنند. روش اول چندان به صلاح کودک نیست چون او را وابسته بار میاره و دومین روش هم زیاده روی اش خوب نیست. شما سعی کنید با بازی به آرین دفاع را اموزش بدید. من توی مهد با بچه ها این شکلی کار کردم و خوب جواب داد. مثل یک نمایش خنده دار بود و گاهی هم داستانی جالب که هر کدوم نقشی را ایفا می کردند.
شما باید همبازی کودکتان بشید و دفاع را بهش آموزش بدید بدون اینکه بخواد عمل طرف مقابل یعنی کتک کاری را انجام بده.
زمان خودش خیلی از این مسائل را حل می کنه
مامان مانی عزیز از شما هم ممنون که تجربه خوبتون رو برام گذاشتین..باید اعتراف کنم بچه کوچولو هم سن آرین در اطراف ما خیلی کمه...نه عمه ..نه خاله..نه دایی..بچه ای ندارندخانواده ما خانواده جوانیه.اما سعی میکنم با بردنش در پارک وخانه کودک این شرایط رو مهیا کنم. بازهم ممنون میشم تجربیات بیشتری از دوستان رو بدونم
مثلا پسر عمشونم كه سه سال از خودشون بزرگتره چون تك فرزنده در مقابل اينها انگشت به دهان ميمونه يا حتي ميره پيش مامانش و گريه مي كنه و مثلا ميگه سهند اسباب بازي منو گرفت!!! اوايل خيلي تعجب مي كردم ولي بعد فهميدم علتش همين بود.
خیلی ممنون از مامان آرین جون که این سوالو مطرح کردن و تشکر بیشتر از مامان وباباهای مهربون با راهنماییهای خوبشون
عزیزم پسر منم تقریبا همسن پسر شماست و ما هم دقیقا همین مشگلو داریم چون به غیر از رادین هیچ بچه ای تو فامیل نزدیک نداریم کلا توی هر دو خانواده نوه اوله و هنوز هیچ بچه ای غیر از خودش نیست
من با چندتا روانشناس مشاوره کردم که نظرهای مختلفی داشتن که بعضیهاش اصلا در مورد رادین درست نبود که مثلا از ترس یا استرس درونی
ولی کلا همه مشاورهها تو یک نظر با هم یکی بودن اون هم دقیقا حرفیکه مامان خانوم گفتن
میدونید دوستان خوبم من شخصا اعمال خشونت برای اعاده حق رو قبول ندارم واینکه اگه نزنی میخوری.??!!فکر میکنم اگه فرزندم رو با اصول وپایه درست تربیتی رشد بدم که همون مهربونی وصبوری وکلا صفات نیکو وپسندیده است تا خشونت مقابل خشونت ?!در آینده همیشه برگ برنده دست او خواهد بود چون معتقدم اعتماد بنفس این نیست که در یک محیط متشنج بتونی با خشونت موضع رو به نفع خودت به پایان ببری.شایددر طاهر انسان پرخاشگر ومقابله بمثل کن برنده به حساب بیاد اما در واقع هرگز اینگونه نخواهد بود.داشتن اعتماد بنفس اینه که در محیط متشنج هنر اداره کردن ورهبری شرایط رو براحتی وبا آرامش داشته باشی واونوکنترل کنی بدون هیج پرخاشگری.میدونید من تجربه اش رو داشتم که میگم.وقتی در جامعه برخورد میکنم به اینکه در موارد مشابه همه دوست دارند حق رو به خودشون بدن وبا قیل وقال وفریاد حرفشون رو پیش میبرند متاسف میشم.یکی داد میزنه اون یکی هوار میکشه اینطوری میشه که خیلی از مشکلات ایجاد میشه.شاید شماها هم زیاد دیدین مثل دعوا سر جای پارک ماشین تاخیلی مسایل دیگه.این ریشه اش در کودکی این افراده.که همیشه دنیا رومتشنج بهشون معرفی کردند که بزن تا نخوری یکی خوردی دوتا بزن.جقت رو بگیر.البته ببخشید زیاد حرف زدم اصلا قصد نصیحت ویا منطور خاصی ندارم فقط دیدم این بحث هست بی ربط نیست این نطر خودم رو هم بذارم ودر حقیقت درد دلی کرده باشم از نوع مادرانه.اینطوره که فکر میکنم مسئولیت ما مامانها خیلی زیاده ...اگه بتونم مهربونی وگذشت رو به فرزندم یاد بدم ریشه خیلی مشکلات در جامعه حل میشه.اینم بگم اصلا هم منطورم این نیست که اگه کسی کتکم زد سرم رو پایین بگیرم که بازم بزنه..نه اگه اصول اصلی تربیتی درست باشه وبه کاری که میکنی ایمان داشته باشی خودش بخوبی اعتماد نفس رو بالا خواهد برد بگونه ای که براحتی وبا خلاقیت میتونی یک جو متشنج رو تغییر بدی وبراحتی کنترلش رو بدست بگیری.
متاسفانه خیلی در اطراف خودم دیدم کسانیکه فرزندان عزیزشون زو تشویق به کتک وخشونت برای اعاده حقوق خود میکنند وکلی هم این قضیه شادشون میکنه وبهش با افتخار نگاه میکنند.برای من بعنوان مادر فرزندم اصلا اینگونه برخوردها مهم نیست که همه اینگونه به قضیه نگاه کنند واین روش رو برگزینندمن اصول درست واخلاقی رو برای فرزندم اجرا میکنم