کلا یعنی درگیرم

مامان امیرعلی گلی 00:36 1393/4/6 گلم یکی از اقوام ما دوچار این بیماری شد و با اینکه مسن بود مراحل درمان رو طی کرد و خداروشکر سلامتیشو به دست آورد و الان چندین ساله که داره زندگی میکنه هیچ مشکلی هم نداره.
شما که عزیزم خیلی جوونید و قوای بدنیتون بیشتره
من از دکتری شنیدم کم خطرناک ترین این نوع بیماری، روده است.
اوون قسمت درگیرو از بدن جدا میکنند و سلامتی دوباره برمیگرده
پس با روحیه مراحل درمان رو بگذرون و مطمئن باش خوب خوب میشی
ما هم توو این شبایه عزیز واست دعا میکنیم

زهرا مامان ایلیا جون 00:47 1393/4/6 به خدا توکل کن دوستم

مامان منصوره 01:46 1393/4/6 عزیزم به خاطر پسرتم که شده قوی باش و بدون تو قدرت مقابله بااین مشکل رو داری به حکم این که مادری!برات آرزوی سلامتی دارم.

maman neda 03:25 1393/4/6 امشب واست دعا میکنم .خدا خیلی مهربونتر از این حرفاست عزیزم.

مامان علی مرتضی 06:25 1393/4/6 البته بارم جالبه که ی بچه ی ی ساله چه طور روسری بستنه شما رو با موقعی نمیببستین تشخیص داده یعنی چطوری میشه ی بچه ی ی ساله به این موضوع اهمیت بده.
بچه ی حتی نمیتونه درست حرف بزنه.

مامان نازی 09:29 1393/4/6 من مطمینم خوبه خوب میشی گلم.بهت قول میدم اینده نزدیک میای خبر میدی که اثری از این بیماری دیگه در تو وجود نداره.
مادر شوهرم سرطان داشت در حد وحشتناک چند سال پیش حالا اثری از اون بیماری توی بدنش نیست.
دکترها خیلی بهتر شدن و علم هم خیلی پیشرفت کرده.سرطان هم قابل درمان شده عزیز دلم.من یک چیز رو کاملا ایمان دارم و اون اینه که هر روز بگی من خوبه خوبم من که این بیماری رو ندارم.فقط خوش بگذرون اصلا بهش فکر نکن.
موهاتم به پسرت بگو به خاطر پر پشتیش زدم.
مادر شوهرم توی شیمی در مانی موهاش کاملا ریخت حالا بیا ببین چه موهایی داره از بس پر پشت شده.
عزیز دلم برو خوش باش فکر نکن چون فکر کردن به این بیماری باعث تشدیدش میشه.مادر شوهرم از بس بیخیاله که بیماری از تنش رفت.

مامان مریم 10:28 1393/4/6 عزیزم خییییلی خییییلی ناراحت شدم و امیدوارم به حق همین ماه عزیز خدا سلامتیتونو بهتون برگردونه
سن بالای وب پسرشون اشتباهه پسر نازسون الان 2 ساله هست
با نگاه به همین پسرک شیرین امیدوار بشین به ادامه درمان و یه مامان پر انرژی بودن برای کوچولوتون...

مامانی بهار 11:33 1393/4/6 سلام قربونت بشم توکلت به خدای مهربون،دختر دایی من مشکل شما رو داشت الان سالمو سرحاله.

مامان سپیده 13:55 1393/4/6 ممنونم از همه ی دل داری هاتون دوستان عزیز

آجی فاطمه 14:51 1393/4/6 انشالا به زودی میای وخبرسلامتیت را برای همه مون مینویسی

مامان علی جونی 15:01 1393/4/6 انشالله خوب خوب میشین به خدا اعتماد کنید و خودتونو به او بسپارید و پیش دکتر متبحر برید

مامان سویل و آراز 15:59 1393/4/6 مامانی عزیز توکلت به خدا باشه
میگن یکی از راه های درمان این بیماری داشتن امید و انرژی و روحیه بالاست
به خاطر پسرت امیدتو از دست نده
از خدا میخوام بهت شفا بده دوست نازنین

مامان سپیده 20:28 1393/4/6 راستی مامان خدیجه پسرم هزر وقت عکس پسرت رو میبینه میگه نی نی چه خوبشله منظور چه خوشگله

مامان ويانا 08:25 1393/4/7 عزیز دلم واقعاً خیلی ناراحت شدم بخصوص اینکه مادریک بچه کوچک هستی انشاء اله که خدا شفا دهد . دختر دائی من هم 25 سالش سرطان سینه دارد و الان در مرحله شیمی درمانی ولی خیلی روحیه اش را حفظ کرده و الان هم از کلاه گیس استفاده می کند شما هم به خاطرپسرتان توی خانه از کلاه گیس استفاده کن .

مامان الینا 09:30 1393/4/7 عزیزم انشاالله به حق دلهای پاکی که همه برات دعا کردن و این ماه عزیز شفا بگیری!

ماما فاطمه 12:32 1393/4/7 سلام دوست عزیز
من هم دچار بیماری سرطان سینه هستم و نوع بدخیم و یک توده خیلی تهاجمی که خدا رو شکر تشخیص به موقع دکتر باعث شد که نجات پیدا کنم.
من هشت دوره شیمی درمانی شدم و بعد از اون هم 32 جلسه زیر برق رفتم و تازه درمانم تماموم شده .
اول اینکه خیلی سعی کن روحیه ات رو حفظ کنی چون پسرت به تو خیلی احتیاج داره و تو باید باید باید براش مادری کنی.
دوم اینکه خدا رو شکر سرطان روده خیلی زود درمانش جواب می ده و از نوع های دیگر سرطان بهتر هستش.
سوم اینکه من وقتی موهام ریختش برادرم با ماشین موهام رو زد خیلی حالم بد بود و وقتی کیانای عزیزم دید این قدر جیغ زد که نگو اما همه خانواده سعی کردیم که به ظاهر خیلی عادی برخورد کنیم و گفتم دارم موهام رو می زنم تا قشنگ تر دربیاد .
بعضی از دوستان گفتند کلاه گیس بذار اما کلاه بعد از یک مدت کوتاه آدم رو خسته می کنه من خودم سعی می کردم وقتی تنها هستیم سرم روسری نباشه و بعد از یک مدت برای دخترم عادی شد.
دوست عزیز
من یک دکتر بسیار بسیار خوب می شناسم که تشخیصهاش عالی عالی هستش اگر دوست داری تلفنش رو بدم برو برای جراحی پیش اون و همین طور دکتر شیمی درمانیم هم از بهترین دکترها بودش که این رو دارم خیلی مصرانه می گم که دکتر خیلی مهم هستش که نوع دارو و دوز اون رو تشخیص بده و قطعا اگر روحیه ات رو حفظ کنی به امید خدا بهتر می شی.
عزیزم با تمام وجودت برایت دعا می کنم و مطمئن باش که خدای مهربون کنارت هستش و دستش روی شونه هات هست.
اگر دوست داشتی بهم خبر بده تا تلفن و آدرس جراح و آنکولوژیست رو بهت بدم.
اتفاقا من دوره زیر برقم رو توی بیمارستان پیامبران گذروندم.
موفق باشی

فرشته 16:25 1393/4/7 عزيزم خدا انشاءا... به حق اين ماه عزيز سلامتيت رو بهت برگردونه و تو با خبراي خوب برگردي، وقتي اين مطلب رو خوندم خيلي گريه ام گرفت نميدونم چي بگم جز دعا و اينكه خدا خيلي مهربونه...

زهره مامان هستي 11:54 1393/4/29 انشالله به اين ماهه عزيز خداوند لباس عافيت به تنتون كنه . براي شفاي همه ي بيمارها دعا كنيم . منم مدتيه پدر و مادرم باهم مريضن خدا شفاشون بده ديدن رنج و دردشون برام عذاب آوره.