کار و درامد مادر یا فقط بچه؟

کدوم یک از مادرهای عزیز شاغل هستن؟ بچه ها صبح ها با نشاط تر هستن وما نصف و یا بیشتر روز اونها رو از وجود خودمون محروم میکنیم. شما هم مثل من دایم در عذاب وجدان هستین؟اخه کسب درامد و یا کار اینقدر مهمه که چند ساعت عزیزترین کسمون رو رها کنیم؟ از طرفی سالها تلاشمون چی میشه. من واقعا ناراحتم و نمیدونم چه حسی داشته باشم

1391/2/18 #کودک #سایر موارد

برای جواب به سوالات می بایست عضو نی نی وبلاگ باشید

نی نی وبلاگی ام (ورود)
نی نی وبلاگی نیستم (ثبت نام)

مامان 23:07 1391/2/18 به نظر من بچه.برای من خیلی ناراحت کننده هست که میرم سر کار و نمی تونم بهش برسم حداقل اون موقع آدم بره سر کار که بچه بزرگ شده باشه.من که خیلی بابت کار کردنم ناراحتم و عذاب وجدان دارم

مامان 02:48 1391/2/19 منم موندم اول مهرکه میرم سرکار آرشو جونو چکارکنم شاید یک سال مرخصی بدون حقوق بگیرم

مامان حسنیه 07:24 1391/2/19 منم اوايل كه مرخصي زايمانم بودهمين حالوداشتم امابالاخره بايدكاركردديگه نميشه كه همش توخونه موند.من اوايل زايمانم خيلي افسرده شده بودم اما باوركنيدازون موقع كه اومدم سركارخيلي خوب شدم .درهرحال موافق خونه نشيني وبچه داري به صورت دائم نيستم

مامانی 07:58 1391/2/19 چه جالب این حس بینه همه مشترکه
منم این حس رو دارم راه های مختلف امتحان کردم براش پرستار گرفتم، مهد بردم، پیش مادر بزرگ گذاشتم ولی هیچ کدوم دلمو آرم نمی کنه مثل زمانیکه خودم بالا سرشم ولی چه میشه کرد خوده من 8 ساله دارم کار می کنم و برای رسیدن به اینجایی که الان هستم خیلی زحمت کشیدم و به قولی پدرم درآمد
بعدشم حالا بر فرض که من امدم خونه نشستم می دونم که به خاطر اینکه کارمو ول کردم به خاطر بچه، بچمو مانع پیشرفتم می دونم 2- بعد که 6 سالش شد و رفت مدرسه حالا من دوباره باید بدوم دنبال کار و روز از نو و روزی از نو تازه اگه بتونی کار پیدا کنی
نمی دونم باید چه کار کرد که دلهامون یکم قرار بگیره اگه هر کدومتون راهی پیدا کردین به منم بگید مامانهای زحمت کش

مامان فرشته 08:30 1391/2/19 سلام منم شرایط شمارو دارم ومتاسفانه از اول بهمن ماه تازه محل کارم به یک شهر دیگه منتقل شده وکلی افسرده شدم ووقتی با یک روانشناس خیلی خوب مشورت کردم به من گفت الان دانشمنداکشف کردن که زمان مهم نیست کیفیت مهمه اینکه شما وقتی با کودک خودتی چقدر عشق خودتو بهش انتقال بدی وچقدر به بازی ووقت گذروندن با نی نی اهمیت بدی من الان صبح 6از خونه میرم و4بعداز ظهر برمیگردم وهمه تلاشم این میشه که با کارن بازی کنم وکنارش باشم حتی وقت آشپزی اونو کنار خودم نگه میدارم وتویه قابلمه حبوبات ریختم که مثلا باهم آشپزی کنیم وبیشتر از قبل کارن تو کاراش پیشرفت میکنه چون یاد گرفتم چطور از وقت کم استفاده کنم

( باباي نگين و محمد حسین ) 09:36 1391/2/19 سلام
در صفحه سوم وبلاگ نگين يه پست تحت عنوان : (مامان ميشه نري سر كار) وجود داره اميدوارم براتون مفيد باشه .

یاسمن( مامی فرشته ها ) 13:53 1391/2/19 من هم با آنا موافق هستم.من خیلی عذاب وجدان داشتم و از کارم متنفر شده بودم. 5 ماه مامانم دخترم را نگه داشت و الان از 15 ماهگی میره مهد. دخترم به نظر می رسه که از مهد رفتن ناراحت نیست اما من خودم وقتی دخترم را صبح به زور بیدار می کنم دلم واسش خیلی می سوزه. اما به هر حال معتقدم مامان آگاه و مستقل و اجتماعی را بچه ها هم بیشتر می پسنندند. ما هم واسه کارمون و درسی که خوندیم خیلی زحمت کشیدم و نباید موقعیتمون را خراب کنیم.من احساس میکنم که بچه های ما زمانی که نوجوان هستند به بودن ما در خانه بیشتر نیاز دارند. بنابراین من تصمیم دارم که وقتی دخترم 10 ساله شد خودم را بازخرید کنم وبمونم در خانه. تا اون موقع 20 سال سابقه کار خواهم داشت.

مامان باران 17:50 1391/2/19 سلام ، عزيزم اين مشكل همه مادراي كارمنده يه مطلب تو وبلاگ دارم به اسم روزاي هاي سخت شاغل بودن حتماً بخون تا بفهمي همه ما همين احساس رو تجربه كرديم و مي كنيم ، واقعاً شاغل بودن و مادر فرشته اي كه توي خونه هر لحظه منتظرته سخته ولي با شرايط روز نميشه كاريش كرد . در ضمن ما هم تلاش كرديم و درس خونديم تا بتونيم از نتيجه زحماتمون استفاده كنيم . من حداقل اين رو مطمئنم كه بچه هاي ما خيلي مستقل تر از بچه هاي ديگه تربيت ميشن. در ضمن اين فرشته هاي كوچولو يه كم كه بزرگتر شدن معني حرفاي ما ، سركار رفتن ما رو، و خيلي از مسائل ديگه رو بيشتر مي فهمن و اين قضيه رو خيلي راحتر از قبل مي كنه ، نگران نباش به خدا توكل كن و به تربيت كودكي كه بيش از همه به محبت و عشق تو نياز داره . سعي كن قوي باشي و به اين فكر كني كه فرزندت روزي به خاطر وجود مادري همچون تو به خودش مي باله موفق باشي .

مامان 10:03 1391/2/20 اصلا عذاب وجدان نداشته باشید . شما قبل از هر کس به گردن خودتان حق دارید . حق و حقوق خودتان را رعایت کنید به کارتان به علائقتان به تفریحتان به هر آنچه که دوست دارید اهمیت بدهید . نگران فرزندتان نباشید مطمئن باشید او اینگونه مامانی رو بیشتر ترجیح میده در عوض بقول دوستان بجای کمیت به کیفیت کار بیفزایید

پروانه 12:33 1391/2/20 من هم همین وضعیت رو دارم وخیلی برام سخته چند بار هم تصمیم گرفتم دیگه سر کار نرم ولی وقتی احساس رو میذارم کنار میبینم تو وضعیت الان جامعه به خاطر خود ایدا هم که شده باید به قو دوستان به کیفیت فکر کنم ولی در عین حال هم عذاب وجدان دارم و هم اینکه با وجود اینکه یکسال شده ولی هنوز عادت نکردم و همیشه گران هستم ولی خوب خدا محافظ همه نی نی هایی که مادرشون پیششون نیست هستش

مامان مینا 15:13 1391/2/20 عزیزم منم توی همین موقعیت بودم و گاهی اینقدر عذاب وجدان میگرفتم که می خواستم کار رو ول کنم .از طرفی هم به قول شما نمیشه ثمره سالها تلاش رو کنار گذاشت و الان که بچه دومم توی راه و نمیتونم کار کنم خیلی ناراحتم ولی گاهی فکر که میکنم میبینم .منم حقی دارم و نیاز دارم به خواسته هام برسم..

مامان 16:41 1391/2/20 سلام عزیزم من هم مثل شما شاغلم من چهارسال نی نی دار نشدم فقط با استرس اینکه بچم بدنیابیاد باید چه کار کنم کجا بگذارم تکلیف کارم چی می شه . بعد به این نتیجه رسیدم که باید با این قضیه کنار بیام . وقتی باردار شدم و 6 ماه مرخصی زایمان را هم گذراندم با کلی استرس و نگرانی بعد آن بالاخره تصمیم گرفتم که رادمهری رو پیش مادربزرگش بگذارم چون فکر کردم از مهد بهتره حداقل از نظر عاطفی تامینه . ولی من اعتقاد دارم که درسته ما کمتر وقت برای بچه هامون می گذاریم ولی کیفیت زندگی ما مادرهای شاغل بهتراز مادرهای خانه داره . البته این قضیه برای اکثر مادرها صدق میکنه . من دو تا از دوستانم همزمان باهم باردار شدیم و اون دونفرخانه دارند ولی کارهایی که من در فرصت کمم برای رادمهر می کنم با اونا یکی البته برای اونا با کلافگی . چون ما از فرزندانمون دوریم لحظه ای که بهشون می رسیم به خاطر اون عذاب وجدان وقت بیشتری براشون می گذاریم .نگران نباش بچه های مادران شاغل مستقل تر هستند .و این استقلال بعدها در جامعه کمکشون میکنه . مطمئن باش یک روزی به شما افتخار می کنه .

مامان یاس 08:50 1391/2/21 سلام مامانی.من هم مثل شما شاغل هستم،البته هنوز شش ماه مرخصی زایمان تموم نشده. اما من فکر میکنم اگه شما تو زندگی احساس رضایت بیشتری داشته باشی خیلی خیلی بهتر میتونی وظایف مادری رو نسبت به نی نی تون انجام بدی. کار ما ثمره یک عمر تلاش و تحصیل و زحمت ماست و ما نمیتونیم اون رو نادیده بگیریم . همچنین ما زنان شاغل چون استقلال مالی و موقعیت اجتماعی خاصی رو تجربه کردیم از دست دادن کار موجب نوعی احساس عدم رضایت در وجودمون میشه و همین حس شاید روی کیفیت انجام وظایف مادری تاثیر منفی بذاره. مادر قوی اونه که بتونه بین مادری و نقش اجتماعیش هماهنگی ایجاد کنه وهر دو رو به نحو عالی مدیریت کنه وگرنه از زیر بار یکی شونه خالی کردن به بهانه انجام وظایف مادری نشانه عدم توانایی در مدیریت مساله س. موفق باشی.

مامان عادله 10:34 1391/2/21 سلام من باردارم و تا الان که 7 ماهمه هنوز سرکارمفاز الان اعصابم خورده که بعدا چیکار کنم آخه به کارم و پول علاقه دارم اما بچمم برام عزیزه نمیخام پشیمون بشم، من فکر می کنم باید تعادلو برقرار کرد،تامیتونی از مرخصی استفاده کن

مامان فاطمه حسنا 16:24 1391/2/21 سلام. با اینکه دخترم یک سالش هم گذشت من هم هنوز سر در گمم. گاهی عذاب وجدان دارم و گاهی فکر می کنم کیفیت مهم تره. واقعاً احساس می کنم ما خانم های شاغل اول در حق خودمون ظلم میشه، بعد بچه و همسرمون. اما واقعاً به کارم علاقه دارم و نمی تونم رهاش کنم. منم احساس می کنم اگه خونه بمونم از کیفیت زندگی و محبتم کم میشه. اما واقعاً دائم در تلاطم هستم. خدا خودش به همه ما کمک کنه ...

مامان زیبا 12:27 1391/2/22 من وقتی تصمیم به بارداری گرفتم کار رو کنار گذاشتم تا کمی به خودم برسم با اینکه موقعیت کاری فوق العاده ای داشتم ولی اصلا پشیمون نیستم چون این فداکاری رو واسه فرزندم کردم که برام خیلی مهمه و به علاوه پسر من از لحاظ خلاقیت و سلامت جسمانی خیلییییییییییی خدا رو شکر بهتر از بچه های همکارای من هست که هنوز کارشون رو حفظ کردند.حالا هم که پسرم حدود یک سالشه با وجود اصرار و التماس فراوان کارفرمام هنوز تصمیم دارم تا 3-4 سالگیش سرکار نرم چون خدا رو شکر از لحاظ مالی مشکلی نداریم و نیازی به درامد من نیست و هنوز هم پارسا جوونم واسم مهمتر از خودمه

مامان 17:00 1391/2/23 به نظر من اگه شغل مادر جوری باشه که دیگران هم بتونن انجامش بدن منطقیه که کارشو ول کنه و تو خونه بچه داری کنه چون مطمئنا وظیفه مادریشو هیچ کس نمیتونه مثل خودش انجام بده.اما خوب این حرفه...واقعیت اینه که این دوره زمونه زنها هم باید مستقل باشن و کار کنن واین هم خیلی مهمه.

پریا 09:23 1391/2/25 سلام. درد مشترکی است اين کار و نی نی. من ضمن اینکه خیلی موافقم که مادر بايد بالای سر بچه اش باشه و خودش بهترین مراقبت رو از او انجام میده ولی با شناختی که از خودم دارم، برای من که سالهاست کار می کنم سخته که توی خونه بنشینم. چون همه اش به بیکاری فکر می کنم و اعصابم به هم میریزه در نتیجه کمتر میتونم به او برسم. کما اینکه وقتی با پسرم میریم خونه تمام وقتم رو براش میذارم به حدی که خسته میشم. نمی دونم کافی هست یا نه ولی نهایت سعی ام رو میکنم. دوست هم ندارم بچه ام زیادی به من وابسته بشه. یکی از همکارام که نی نی دومش همسن پسر منه خودشو نیمه وقت کرده ولی باز دوتاشونو میذاره مهد (البته نیاز مالی نداره...) بعد خودش روزهای off رو میره ورزش و یوگا و شنا. حسابی خوش میگذرونه. مثل خیلی از مادرهایی که توی خونه کنار بچه هاشون هستند هم استرس و اضطراب نداره. خیلی هم مادر دلسوز، با سلیقه و بامحبتی برای بجه هاشه. یعنی آدم بیخیالی هم نیست، فقط به خواسته های خودش هم به عنوان یک مادر ، اهمیت میدهد. و البته یه مادر شاد و سرحاله.

maman 15:21 1391/2/25 سلام .من هم با تمام وابستگی هکه به دخترم داشتم سرکار اومدم و دخترم رو پیش خواهرم گذاشتم ولی معتقدم با سرکار رفتن مامام بچه از رفاه بیشتری برخوردار می شود و سعی می کنم تو لحظاتی که پیشش هستم نبودنم را جبران کنم.برای سلامتی و سربلندی همه نی نی ها صلوات.

سوال و 19 جواب

کار و درامد مادر یا فقط بچه؟

سوالات اخیر در همین موضوع

از تخت افتادن بچه ها

شغل آینده

فرزند شما شبیه کیه ؟

کلاس چندمین؟؟