چطور دیگران رو ببخشیم...

barfdoone.ir 22:47 1393/9/10 والا به نظر من که لزومی نداره کسی رو که معذرت خواهی نکرده ببخشیم! اصلا غیر ممکنه این کار .اما برای اینکه احساسش اذیتتون نکنه باید یا بتونید فراموش کنید یا در موردش با همون شخص حرف بزنید تا متوجه اشتباهشون بشن. درواقع اگه بگید وضعیت برای خودتون بهتر میشه .اما وضعیت کلی هیچ تغییری نمیکنه چون اصولا آدما عوض بشو نیستن. اینه که بدیهاشون همچنان ادامه پیدا میکنه. شما فقط باید یه راهی برای فراموش کردن پیدا کنید نه بخشیدن.
من خودم شخصا وقتی موضوعی خیلی برام مهم باشه اول حرفشو میزنم بعدم که میبینم قبول نمیکنن تلافی میکنم اینطوری هم خودم راحت میشم هم اون طرفهای مقابل چون عملا متوجه کاری که کردن میشن. البته نه همیشه ها...فقط کارایی رو که تلافی کردنشون شخصیت خودمو زیر سوال نمیبرن! خیلی کارای بد هم در حق ام میکنن که اصلا برام مهم نیست و خود به خود فراموش میشن.
یه راه دیگه هم هست که در موردش روی کاغذ بنویسید و بعد پاره کنید .اینم باعث میشه کلا از خاطرتون بره.

مامان آرال 23:45 1393/9/10 سلام مامانی منم دقیقا همین مشکلو داشتم از چند نفر خیلی بدی دیدم ولی بخشیدمشون ولی انگار بعضی ادما رو که میبخشی بدتر میشن و ازار و اذیتشونو بیشتر میکنن واسه همین دیگه الان قطع رابطه کردم و یه کم خیالم راحت شد ولی وفتی یاد کاراشون میوفتم اذیت میشم بازم الان بهتره چون سلامتی خودم به خاطر این تحمل کردنمام به خطر میوفتاد به خودم اومدم گفتم من باید واسه پسرم یه مادر خوب باشم تا یه ادم خوب واسه بعضیها که قدرتو نمیدونن نمیدونم این نظر منو و شرایط من واسه هر کی شرایط فرق میکنه

ارام 07:24 1393/9/11 ﺧﺴﺮﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ:
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺒﺨﺸﯿﺪ!!!
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ،
ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﺨﺸﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ!
ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ!!!
ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ,
ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﻱ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻱ!
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺪﻫﯽ,
ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ,
ﺗﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﮐﻢ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ!
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪ ﺑﻮﺩ!!!
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻕ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺪ!
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ!!!
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﻨﺪ,
ﯾﮑﺠﺎ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ!

مامان مرضیه 09:37 1393/9/11 دوست عزیزم شما اون طرف مقابل رو برای خودت یه دیوار فرض کن. یه چیز بی ارزش که ارزش نگاه هم نداره. منم میبخشم ولی کسی که به بدی هاش ادامه میده و قدر محبت رو نمیدونه در دل و زندگی من و خونوادم جایی نخواهد داشت.

مریم(مامان کیان) 13:34 1393/9/11 مامان سوده جون راستش منم با یکی دو نفر از نزدیکانم چنین مشکلی و دارم قطع رابطه که خودم کلا باهاش مخالفم اما خوب روشم و میگم شاید بهتون کمک کنه:
من از هر کسی دلخور بشم اول به همسرم میگم انقدر میگم تا خوب خالی بشم حتی حرفایی که میتونستم تو جواب کاراشون بگم و نگفتم و هم میگم حتی وسطاش گریه هم میکنم اما خوب انقدر بعدش آروم میشم و خوب با این کار فراموش کردن رفتارای بدشون خیلی آسونتر میشه ......و در ضمن تا حد امکان صمیمیتم و با این جور افراد کم میکنم این طوری که وقتی میبینمشون فقط سلام و احوال پرسی و نهایتا حرفای معمولی در مورد آب و هوا و یا بچه ها .....
حرفی از مسائل زندگی و تصمیمات روزمره و کارا و خریدام یا هر مسئله دیگه ای نمیزنم و بیشتر شنونده میشم ..... یا اگر همسرم تو جمع باشه حتما کنار ایشون مینشینم و این طوری در حد امکان از گزند رفتارای بدشون دور میمونم....
به نظرم توی فامیلای نزدیک قطع رابطه اشتباهه ما فقط باید از این افراد دوری کنیم تا نتونن بهمون از نظر روحی اسیب بزنن....

الهام 14:48 1393/9/11 من آدم های اطرافم رو دسته بندی کرده ام و وقتی کسی بهم بدی می کنه، با هر کسی به یک شیوۀ خاص برخورد می کنم:
1- افراد نادان: این افراد کسانی هستند که نادانسته و ناخواسته با حرف هاشون آدم و می رنجونند.
کلا حرف هاشون و نشنیده می گیرم و بهشون لبخند می زنم و بخاطر درایت نداشته شون دلم براشون می سوزه. باهاشون کم رفت و آمد می کنم ولی وقتی باهاشون هستم سعی می کنم بهم خوش بگذره!
2- افراد مریض: این افراد اونایی هستند که به بیماری مردم آزاری مبتلا هستند و مخصوصا برای رنجوندن آدم حرفی رو می زنند!
برای این دسته از قانون "مشت در برابر مشت" استفاده می کنمبه هیچ عنوان جلوی روشون ناراحتیم و نشون نمیدم که تبدیل به نقطه ضعف نشه و حتی عصبانی هم نمیشم! بسیار آراسته و متین و با کلماتی محترمانه و در شأن خودم جوابشون و به صورتی کاملا منطقی تحویلشون میدم! بسیار به ندرت پیش میاد که بعد از این مرحله دیگر بار رفتارشون رو تکرار کنند
به اعتقاد من خیلی از آدم ها ادب دارند ولی باید برای خرج کردن ادب زور بالای سرشون باشه! و ما گاهی با سکوت نکردن و ایستادن در مقابل حرف زور، بزرگ ترین لطف رو در حق کسی می کنیم که بهمون زور گفته، شاید بدین وسیله شیوۀ ارتباط برقرار کردن با دیگران و یاد بگیره...(حتی اگه شخص زورگو فرزندمون باشه!)
3- افراد نادان و مریض: این دسته اونایی هستند که پس از اعمال روش های بند دو هم چنان به کارشون ادامه میدن! از این دسته فرار می کنم چون اینا آدم هایی هستند که آدم و بخاطر نادانی+بدسرشتی شون به چاه می ندازند!
و اگر ناچار به رفت و آمد باهاشون باشم، در حضورشون تا حد ممکن سکوت اختیار می کنم! چون جلوی روشون هر حرفی بزنی ازش برداشت دیگه ای دارند و به سرعت به دیگران منتقلش می کنند و باهاشون بسیار سنگین رنگین رفت و آمد میکنم...
در حالت کلی هر سه دسته رو می بخشم چون تا نبخشم خودم آروم نمی گیرم! ولی هرگز کارشون و فراموش نمی کنم. ممکنه بسته به کاری که کردند بخشیدنشون زمان بیشتری طول بکشه ولی تجربه نشون داده که من عاقبت می بخشم!
چند ماه پیش هرگز فکر نمی کردم مسببین حادثۀ سقوط اون هواپیما رو ببخشم ولی بعد دو ماه این کار و به حساب نادانی شون گذاشتم و اونا رو بخشیدم و آروم گرفتم ولی هرگز این بی درایتی رو فراموش نمی کنم. با این حال به کسانی هم که نمی تونند از قاتلین عزیزانشون بگذرند حق میدم که تقاضای قصاص داشته باشند.
راستی من کلا با قهر کردن مخالفم و معتقدم رفت و آمد رو کم کنیم ولی قطع رابطه خوب نیست مخصوصا با فامیل نزدیک! چون بحث و جدل و قطع رابطه در آینده عواقبش دامن گیر خودمون و خانواده مون میشه و وجهۀ اجتماعی ما رو بین مردم خراب می کنه. شما فرض کنید مادرشوهرمون و تو یک مراسم ببینیم و چون باهاش قهر هستیم رومون و برگردونیم و بگذریم! اون وقت ما هم یک طرف قهر هستیم و تا بیایم به همه ثابت کنیم که مقصر ایشون هست، سال ها زمان لازمه! و ما چون بین مردم زندگی می کنیم دیدگاه اونا نسبت به ما مطمئنا روی زندگی مون تاثیر خواهد گذاشت.
ولی اگه قهر نباشیم یک احوالپرسی نه خیلی صمیمانه و نشستن در نزدیک اونا باعث ایجاد هیچ ابهامی در ارتباطمون با اونا نمیشه.

الهام 17:50 1393/9/11 مامان سوده جان در حال حاضر فقط آرامش خودتون مهمه. آرامش خودبخود به زندگی ما وارد نمیشه باید خودمون سعی کنیم لحظه هامون و آروم کنیم. هر کاری که باعث آروم شدن تون میشه اون و انجام بدید. اگه فکر می کنید واگذار کردن آدم ها به خدا براتون دغدغۀ دیگه ای به وجود میاره این کار و انجام ندید و در عوض روش های دیگه ای مثل کم کردنِ ارتباط، شلوغ کردنِ سرتون ( برای فکر نکردن به اونا و اعمالشون)، جواب ندادن به تلفن ها تا حد ممکن (حتی بعدش هم دلیل نیارید که چرا جواب تلفن و ندادید!)، سکوت کردن در جمع شون و کم حرف زدن، و .... کم کم ازشون فاصله بگیرید (قطع رابطه نه) اوایل مدتی بهتون سخت می گذره و اونا ممکنه بخاطر این تغییر رفتار اذیت تون کنن و کنایه بزنند، ولی به این که دیگه یه عمر راحت زندگی کنید می ارزه اونا کم کم شما رو با همون رویۀ جدید زندگی تون می پذیرند...
قبول کنید که خیلی از آدم ها ظلم طلب هستند و به کسانی که از خود راضی ترند و زورگوتر بیشتر احترام میذارند، نمیگم به دیگران زور بگید ولی از این پس تغییر رویه بدید و از حق خودتون دفاع کنید. به خودتون احترام بذارید و برای خودتون و وقت تون ارزش قائل بشید تا دیگران هم بهتون احترام بذارن. همیشه در دسترس نباشید. اگر محبت می کنید یا خودتون رو متقاعد کنید که ازشون توقع جبران نداشته باشید و اگر نمی تونید و یا اونا قدرشناس محبت نیستند بهشون محبت نکنید.
بازم اگه کمکی ازم ساخته ست خوشحال میشم بتونم کمکت کنم دوستم.
شاد باشی همیشه

مامان و باباي امير 08:43 1393/9/12 من شخصا روش الهام جون رو چن سالی هست که اجرا میکنم اینقدر اروم وراحت هستم که حد نداره من به این نتیجه رسیدم که رفتار ادم ها نتیجه رفتار ماست یعنی همون قانون عمل و عکس العمل مطمین باشین با تغییر توخودتون تغییر تو دیگران رو به عینه خواهین دید اول از خودتون شروع کنین ببینین دنیا جقدر زیباتره

مامان ناهید 21:36 1393/9/12 سلام سوده جون
من چقدر بد شانسم درست موقعی این پرسش زیبا را گذاشتید که من نت ندارم الان هم خونه نیستم واگه بری وبم متوجه میشی چرا نمی تونم تو نظر سنجی شرکت کنم باید حضور ذهن داشته باشم الان هم عکس میگیرم از همه پاسخها برم بخونم انشالله که دوستان خوب بهت کمک کرده باشن سوده جون منم مشکل شمارا دارم