وابستگی شدیدکودک به مادر ؟؟؟؟

مامان اعظم 13:16 1392/6/1 پسر گل شما چون بیشتر وقتش را با شما گذرونده و کمتر آشناهای نزدیکش ازش مراقبت کردند این حس وابستگی دروجودش شکل گرفته که اگر به همین منوال ادامه بدید وابسته تر هم می شود. حتی وقتی بزرگتر بشه و به مهد یا پیش دبستانی هم بره با گریه ازت می خواد پیشش بمونی. این طور که پیداست شاغل نیستی و پس بنابر این بیشتر می تونی در کنار پسر عزیزت بمونی. پیشنهاد می کنم با راهکارهایی که خودتون طبق شرایط زندگیت داری سعی کنی این کمند طلایی اتصال مادر و فرزندی را طولانی تر کنی یعنی اینکه اگر امکانش هست پسرتان ساعاتی را در کنار پدرش بماند. به خونه ی پدری اگر می روید یه مدت مثلا یک ساعت پیش مادرجونتون بذاریدش و یا این قبیل راه حل ها تا زمانی که بتونه با کسی غریبی نکنه. اوایل کمی سخته اما کم کم خودت می تونی شاهد تغییرات در مورد این قضیه بشی
منم اوایل که دخترم کوچیکتربود همین مشکل را داشتم. تازه سر کار رفتن را شروع کردهه بودم و مجبور می شدم الارغم میل باطنیم او را تنها بذارم. برای هر دوی ما خیلی سخت بود. حتی اوایل توی اداره که بودم دلم می خواست از دلتنگی گریه کنم. اما حالا این مسئله برای هر دوی ما عادی شده. دخترم پیش آشناهایی که واقعا براش زحمت کشیدن و ازش مراقبت کردن میمونه. با پدرش بیرون می ره و تا ساعاتی با هم خوش می گذرانند و هر جا که مهمونی می ریم با عمه و عمو گرم می گیره و سلام می کنه .
امیدوارم موفق باشی. متشکرم

فرزانه (مامان آرین) 16:04 1392/6/1 سلام دوستان عزیزم.ممنونم از راهنماییتون.مامان خانم جون درسته من شاغل نیستم وبیشتر وقهتم روبا پسرم هستم اما اونو پیش مادر بزرگ وپدر بزرگش اکثرا میذارم در حالیکه خودم کنارش نیستم.جالبه آرین ساعتها کنارشون هست وبهانه منو هم نمیگیره با عمه وعمو هاسرگرم میشه.این مشکل وقتی پیش میاد که وارد جمع غریبه بشیم مثلا چند وقت پیش حشن سیسمونی دعوت بودیم وآرین افراد اونجا رو تا حالا ندیده بود فقط من ومامان جون وعمه جونش بودیم .به محص ورود بنا رو به گریه گذاشت که باید برگردیم.بغل عمه ومامان جون هم نمیرفت.کلی باهاش حرف زدم واسباب بازی هایی که براش برده بودم بهش دادم تا یواش یواش اومد تو جمع اما همجنان کنار من بودوکاملا حواسش بود که یه وقت من نرمودونه دونه افراد اونجا رو کنجکاوانه نگاه میکرد واطراف رو بررسی میکرداما از کنارم دور نمیشد.یعنی باید ببرمش مهد یا کلاس خلاقیت.آخه خبرندارم این کلاس خلاقیت تو کرج هم هست.اگه کسی سراغ داره بهم بگه؟ممنون میشم.

مامان اعظم 17:45 1392/6/1 عزیز شاید شلوغی آزارش می ده. چون دختر منم وقتی همسن آرین عزیز بود توی جمعی که شلوغ و بیشتر غریبه بودند بیقراری می کرد. اگر این دلیلشه گذر زمان خودش باعث میشه که درست بشه

فرزانه (مامان آرین) 16:20 1392/6/2 سلام دوستان .شرمنده دیر اومدم.مامان خانم جون الان که عمیقتر فکر میکنم میبینم دقیقا این مورد آخری که گفتین بیشترین علت این مسئله میتونه باشه..چون دیروز با یکی از دوستان رفتیم پارک که بچه دوقلو همسن آرین دارند.خیلی وقته ندیده بودشون خیلی راحت باهم بازی میکردند واصلاسراغ منم نمیومدباور نمیکردم که پسرم از ساعت 6عصر تا 2نیمه شب در پارک ارم با بچه ها باشه.خیلی ذوق کردم.ممنون دوست خوبم به خاطر اینکه جواب سئوالاتم رو به این خوبی وبا جزییات شرح میدین.
زیبا جون این مسئله که شما هم عنوان کردین در مورد آرین هم صدق میکنه.جشنی که ما دیروز رفتیم از اولش با گریه رفت اما گریه اش قطع شد وکم کم داشت آروم میشد که من رفتم زنگ بزنم آژانس بیاد اومدم دیدم خودش رو هلاک کرده حالا عمش کنارش بودا.که چرا مامانم نیست باور کنید به ثانیه هم نکشیداز اون بدتر افرادی هستند که براحتی به خودشون اجازه میدند در مورد افراد قصاوت کنند اونم از رفتار بچه هاشون.دائم میگفتند وای این بچه غیر اجتماعیه ...وووووخلاصه که خیلی رو مخم بودند برگشتم خونه کاملا بهم ریخته بودم.با خودم یه لحظه فکر کردم شاید من اشتباهی انجام دادم در برخورد با فرزندم که این مسئله پیش اومده..اما کمی که گذشت وبه خودم مسلط شدم تصمیم گرفتم قویتر باشم یه مادر قوی ومطمئن تا دیگران اجازه چنین برخوردی رو به خودشون ندن براحتی.اگرم این اتفاق افتاد بتونم شرایط رو کنترل کنم چون در واقع پسر من مشکل نداشت واین مشکل خودشونه که آدم رو میگیرند زیر ذره بین تا بالاخره یه چیزی کشف کنند ودلشون خنک بشه.دوستان عزیزم شرمنده زیاد حرف زدم اما جملات آخر رو بپای درد دل بذارین خیلی دلم گرفته بود