روزه داری و کودکان ما ؟!

ماناز 15:00 1391/4/30 در ابتدا باید موضوع برای والدین جا بیفتد تا در انها این پذیرش نباشد از بچه انتظاری نمی رود که روزه بگیرد والدینی که روزه گرفتن را باعث ضعیفی ومختل شدن رشد بچه می دانند ایا در این خانواده بچه ها روزه می گیرند؟والدینی که فهم خود را برتر از دستورات الهی می پندارند چه انتظاری از انها میرود؟ فرض کنید دختری در ابتدای سن تکلیف یا اوایل ان با گرفتن روزه دچار ضعف مختصری شود مادر او را سریعا وادار به خوردن می کند ومی گوید تو جان روزه گرفتن نداری وبخور ایا انتظار داریم این بچه روزه گیر شود ویا ان را باعث مریضی وبیحالی وتوقف رشد بداند. البته همه والدین این گونه نیستند وبرعکس ان هم هست اما وجود دارند.برای نهادینه سازی این فرهنگ اول باید والدین مخصوصا مادران توجیه شوند وسرخود مجوز روزه نگرفتن را صادر نکنند حتی ان را باعث سلامتی بدانند وبچه ها را ترغیب کنند برایشان جایزه بخرندو...ونگویند تو توان این کار را نداری یعنی نعوذ بالله ما از خدا بیشتر می فهمیم.بعد از ان خودشان با جان ودل روزه بگیرند حتی از خاطرات کودکی خود از زمان روزه داری بگویند.وصرفا چون بچه ای نباید بگیری بیان اشتباهی است.ومواردی که واقعا نمی توان گرفت را بیان کنند وتاکید کنند جز موارد استثنایی در بقیه حالات هیچ مجوز نگرفتنی وجود ندارد.