سوال و 25 جواب
(آخرین جواب : 92/8/20)
رفتار با همسر
دوستان گلم یه سوال
شما وقتی از همسرتون دلگیر میشین همون موقع بهش میگین یا با تغییر رفتار متوجهش میکنید ؟
یعنی مثلا منتظر میشین تا توی موقعیت مشابه مقابله به مثل کنید یا نه براش توضیح میدید و در جا وارد بحث میشید؟
دوست دارم سیاست های همتون و بدونم
شما وقتی از همسرتون دلگیر میشین همون موقع بهش میگین یا با تغییر رفتار متوجهش میکنید ؟
یعنی مثلا منتظر میشین تا توی موقعیت مشابه مقابله به مثل کنید یا نه براش توضیح میدید و در جا وارد بحث میشید؟
دوست دارم سیاست های همتون و بدونم
1392/8/19
#بحث های آزاد
#گونـــاگون
نی نی وبلاگی ام (ورود)
نی نی وبلاگی نیستم (ثبت نام)
مامان ندا
11:30 1392/8/19
منهم اخمام تو هم میره دست خودم نیست یه مقدار هم بد اخلاقی میکنم ولی باز خودم هستم میرم بهش میم دلیل بد اخلاقیم چیه و با هم حرف میزنیم .بحث جالبه مامان سهند و سپهر چون من خودم یه ادم بی سیاست میدونم و خیلی جاها نه فقط در برخورد با همسرم کلاً اذیت میشم .مرسی
مامانِ عسل، عماد، آیسا
11:43 1392/8/19
منم صبر ميكنم تا يه موقعيت خوب گیر بیارم و بهش بگم. معمولاً همون لحظه نمیگم آخه من ناخودآگاه صدام بالا میره برای جلوگیری از این تنش اول با خودم تجزیه و تحلیل میکنم بعد توی فرصت مناسب مطرح میکنم.
تا حالا هم اینجوری موفق شدم که تنش بینمون زیاد نشه
تا حالا هم اینجوری موفق شدم که تنش بینمون زیاد نشه
مامان نجمه
11:53 1392/8/19
به نظر من نميشه اينجوري مطرح كرد و نتيجه گيري كرد چون هم به شخصيت خودمون و هم به شخصيت طرف مقابل بستگي داره . بعضي افراد شخصيتهاي پيچيده اي دارن و بعضي بسيار ساده هستند، بعضي بسيار زود رنجند و بعضي به قول معروف پوست كلفت. بعضي زود زود كار اشتباه مي كنن و عذر خواهي كردن براشون آسونه و زود هم ديگران رو مي بخشن ولي بعضي برعكس خودشون دير به دير كار اشتباه ازشون سر ميزنه و عذر خواهي كردن براشون سخته و دير هم ديگران رو مي بخشن
من به شخصه خودم دير دلگير ميشم و اگر شدم همون موقع بهش نمي گم ولي از ظاهرم ميفهمه و زود هم اگر عذر خواهي كنه مي بخشم ولي اگر عذر خواهي نكنه نه تا حدي كينه به دل مي گيرم.
من به شخصه خودم دير دلگير ميشم و اگر شدم همون موقع بهش نمي گم ولي از ظاهرم ميفهمه و زود هم اگر عذر خواهي كنه مي بخشم ولي اگر عذر خواهي نكنه نه تا حدي كينه به دل مي گيرم.
ارام
11:54 1392/8/19
يه چيز جالب يادم اومد
اخيرا كه مسئله اي پيش اومده بود و بعد از مذاكرات مشخص شد هردو به نوعي مقصر بوديم و با غفلت سبب اتفاقي شديم بعد از حل مسئله كه طبيعتا به ارامش و رفع دلخوري از هر دومون ختم شد
با خوشحالي تمام گفتند:خدا شما زنها رو قبل ازينكه اين دنيا بفرسته يه كلاس فشرده توجيهي براتون گذاشته تا چطور بتونين حرف بزنين و اقايون رو رام كنيد.gif)
اخيرا كه مسئله اي پيش اومده بود و بعد از مذاكرات مشخص شد هردو به نوعي مقصر بوديم و با غفلت سبب اتفاقي شديم بعد از حل مسئله كه طبيعتا به ارامش و رفع دلخوري از هر دومون ختم شد
با خوشحالي تمام گفتند:خدا شما زنها رو قبل ازينكه اين دنيا بفرسته يه كلاس فشرده توجيهي براتون گذاشته تا چطور بتونين حرف بزنين و اقايون رو رام كنيد
.gif)
ماناز
12:02 1392/8/19
دوست عزیز برای سوال شما یک نسخه واحد نمی توان داد هرکس بایستی از روی شناختی که از همسرش دارد موقعیت شناسی کرده ورفتار مناسب را نشان دهد که بیشتر براساس تجربه ای است که به دست اورده است .گاهی بایستی سالها بگذرد تا زنی بداند که چگونه باید با همسرش رفتار کند ودر این میان گاهی تاوانهای سنگینی را هم پس می دهد .اما به طور کلی می توان گفت که گاهی خود گذشت زمان بدون کار خاصی به حل مشکل کمک می کند یعنی طرف ممکن است خودش از کرده خودپشیمان شود پس باید به او فرصت داد یعنی هر عکس العملی در ان لحظه گاهی کاررا بدتر می کند اگر با طی این دوره که خود شخص زمانش را بهتر می داند مشکل حل نشد،تازه ان موقع باید فکری کرد.بسته به مورد دلگیری هم دارد .رفتارهای مقابله به مثل وانتقامجویانه در مورد مردان نتیجه ای ندارد .بهترین راه متذکر کردن او به طریق غیر مستقیم همراه با سیاست زنانه است.بالاخره برای هر مردی یک راه خاصی جواب می دهد .تصمیم سریع وانتقاد در همان لحظه در چنین موقعیتهایی توصیه نمیشود چون کار را بدتر می کند.امیدوارم منظورم را رسانده باشم.
مامان اعظم
12:15 1392/8/19
سلام مامان سهند عزیز و سپهر عزیز
من خیلی راحت می بخشم. منطقی برخورد می کنم و مسئله رو از بهترین مسیر ممکن به راه حل می رسونم. کلا دوتامون زود می بخشیم.
البته نکته ضعف من اینه که خیییییییییلی دل نازکم . اگر به ناحق مورد اتهام قرار بگیرم زود گریه ام میگره و اگر از دلم درنیارن تا مدتها نمی تونم فراموش کنم.
من خیلی راحت می بخشم. منطقی برخورد می کنم و مسئله رو از بهترین مسیر ممکن به راه حل می رسونم. کلا دوتامون زود می بخشیم.
البته نکته ضعف من اینه که خیییییییییلی دل نازکم . اگر به ناحق مورد اتهام قرار بگیرم زود گریه ام میگره و اگر از دلم درنیارن تا مدتها نمی تونم فراموش کنم.
❀مامانی❀
12:21 1392/8/19
سلام عزیزم
تقریبا همینایی رو که ماناز جان گفتند خواستم بگم:
اینکه بستگی به موضوع دلگیری یا بحث و حتی زمان و مکانش داره و اینکه طرف مقابلت چه شخصیتی داشته باشه و از نظر روحی توی چه موقعیتی باشه...
کلا همونجوری که ماناز جان گفتند هر مردی یه قلقی داره که اگه زنش باسیاست باشه خیلی زود میتونه اونو کشف کنه(چشمک)
من بیشتر موارد سکوت میکنم چون همسرم مدلش اینجوری که درون ریزیه شدیدی داره...یعنی اگر بخوام بحث یا گله کنم میدونم فایده نداره و تازه بدتر هم میشه...و خوشبختانه تا حالا هیچ مشکلی با هم نداشتیم و خیلی وقتها همسرم خودش بدون اینکه من بخوام گلایه کنم متوجه اشتباهش شده...
البته همیشه هم سکوت(صبر) خوب نیست و گاهی باید با یکسری روشهای غیر مستقیم همان زمان به همسرمون بفهمونیم که ازش دلگیریم و گاهی باید گذشت و صبرمون از موضع قدرت باشه نه ضعف(نمیدونم چجوری توضیح بدم!!!)
بعضی وقتها هم که خودم مقصرم و همسرم گلایه میکنه با یه سیاستی میرم تو جبهه ی خودش ..جوری که یه لحظه متوجه میشه کسی مقابلش نیست و میمونه داره از کی گلایه میکنه(نیشخند)
زندگی همش سیاسته...اگر میخوایم برای خودمون شیرینش کنیم باید در کنار سیاستهای درستمون ،گذشت و صبر داشته باشیم(قلب)
به امید زندگی سرشار از عشق و صمیمیت و ...برای همه دوستان
تقریبا همینایی رو که ماناز جان گفتند خواستم بگم:
اینکه بستگی به موضوع دلگیری یا بحث و حتی زمان و مکانش داره و اینکه طرف مقابلت چه شخصیتی داشته باشه و از نظر روحی توی چه موقعیتی باشه...
کلا همونجوری که ماناز جان گفتند هر مردی یه قلقی داره که اگه زنش باسیاست باشه خیلی زود میتونه اونو کشف کنه(چشمک)
من بیشتر موارد سکوت میکنم چون همسرم مدلش اینجوری که درون ریزیه شدیدی داره...یعنی اگر بخوام بحث یا گله کنم میدونم فایده نداره و تازه بدتر هم میشه...و خوشبختانه تا حالا هیچ مشکلی با هم نداشتیم و خیلی وقتها همسرم خودش بدون اینکه من بخوام گلایه کنم متوجه اشتباهش شده...
البته همیشه هم سکوت(صبر) خوب نیست و گاهی باید با یکسری روشهای غیر مستقیم همان زمان به همسرمون بفهمونیم که ازش دلگیریم و گاهی باید گذشت و صبرمون از موضع قدرت باشه نه ضعف(نمیدونم چجوری توضیح بدم!!!)
بعضی وقتها هم که خودم مقصرم و همسرم گلایه میکنه با یه سیاستی میرم تو جبهه ی خودش ..جوری که یه لحظه متوجه میشه کسی مقابلش نیست و میمونه داره از کی گلایه میکنه(نیشخند)
زندگی همش سیاسته...اگر میخوایم برای خودمون شیرینش کنیم باید در کنار سیاستهای درستمون ،گذشت و صبر داشته باشیم(قلب)
به امید زندگی سرشار از عشق و صمیمیت و ...برای همه دوستان
فرزانه (مامان آرین)
12:57 1392/8/19
سلام مامان مامان علی حرف های دل منو زدبا ایشون کاملا موافقم
ارام
13:09 1392/8/19
به نظر من هيچ مردي با هر شخصيت و قلقي كه داشته باشه دوست نداره خانومش با عصبانيت و پرخاش با هاش برخورد كنه و حتي مقابله به مثل كنه
مردها هرچقدر هم با هم متفاوت باشن بي شك توو يه مورد با هم مشابهند و اون هم مرد بودن=احترام به اقتدار و شخصيتش به عنوان بزرگ خانواده
احساسم اينه كه هيچ وقت عصبانيت و گلايه هاي بيش از اندازه جواب نميده و كم كم مرد بهش عادت ميكنه در نتيجه ناراحتي زن به مرور براش عادي ميشه چه بسا گاها احترامها از بين ميره و حرمتي براي هم قائل نميشن
من صحبت و مذاكره در ارامش و تنهايي رو بهترين راه چاره ميدونم
مردها هرچقدر هم با هم متفاوت باشن بي شك توو يه مورد با هم مشابهند و اون هم مرد بودن=احترام به اقتدار و شخصيتش به عنوان بزرگ خانواده
احساسم اينه كه هيچ وقت عصبانيت و گلايه هاي بيش از اندازه جواب نميده و كم كم مرد بهش عادت ميكنه در نتيجه ناراحتي زن به مرور براش عادي ميشه چه بسا گاها احترامها از بين ميره و حرمتي براي هم قائل نميشن
من صحبت و مذاكره در ارامش و تنهايي رو بهترين راه چاره ميدونم
وبلاگ کودک من
13:23 1392/8/19
سلام. دقیقا همونطوری که مامان علی گفتند زندگی همش سیاسته و ما زنها باید با سیاست پیش بریم تا زندگی همونطوری باشه که ما می خوایم. من معمولا با تغییر رفتارم متوجهش می کنم و البته اونم وقتی از من ناراحت باشه با تغییر رفتارش منو متوجه می کنه.
مامانِ عسل، عماد، آیسا
13:27 1392/8/19
منم با آرام خانوم موافقم. در اطراف من که اینجوریه. هر وقت گلایه زیاد بوده یا گوش مرد کر شده و بی تفاوت. یا دعوا شده و داد و بیداد.
در مورد خود من مرور زمان باعث میشه یا متوجه بشم خودم هم مقصر بودم و جای گلایه نیست یا همسرم خودش متوجه بشه و ماجرا تموم بشه
در مورد خود من مرور زمان باعث میشه یا متوجه بشم خودم هم مقصر بودم و جای گلایه نیست یا همسرم خودش متوجه بشه و ماجرا تموم بشه
مام
13:33 1392/8/19
نمیشه هم همیشه چیزی نگفت شاید خودشون متوجه نشدن و اون دلخوری موند توی دل آدم و روی هم جمع و جمع و جمع تر شد...
ارام
13:35 1392/8/19
عزيزم با توجه به تجربه اي كه داشتم اصلا و به هيچ وجه توصيه نميكنم توو خودت بريزي
حتما بايد بهشون انتقال داد منتها با توجه به اصل هر سخن جايي و هر نكته مكاني دارد!!!
حتما بايد بهشون انتقال داد منتها با توجه به اصل هر سخن جايي و هر نكته مكاني دارد!!!
❀مامانی❀
15:03 1392/8/19
منم با ارام جان موافقم،هیچوقت عصبانیت و گلایه جواب نمیده ولی همیشه هم سکوت جواب نمیده و به قول ماناز عزیزم به طور غیر مستقیم و همراه با سیاست زنانه (حالا فقط زنانه هم نه مردها هم میتونند از خیلی روشهای غیر مستقیم برای گلایه استفاده کنند)همسرمونو متوجه اشتباهش بکنیم...مثلا:
تا اونجایی که میدونم اکثرتون بچه هاتون کوچیکه ولی پسر من داره 8 ساله میشه...بچه ها توی این سن خیلی دقیق هستند.خیلی حرفها و حرکات بین زن و شوهر هست که تو عالم خودشون مشکلی نداره و تازه خوب هم هست(نمیتونم مثال بزنم)ولی آدمیزاده دیگه ممکنه یه موقع هایی من و همسرم جلوی پسرم این حرفها رو بزنیم...اگر بخوایم سکوت کنیم ممکنه فرزندمون یاد بگیره و همون برخوردو باهامون درآینده داشته باشه که یه جور از بین رفتن حرمت بین فرزند و والدینه...کافیه با نگاهمون یا یه اخم کوچیک همسرمونو متوجه کنیم...دیگه نیازی نیست بعدا هم بشینیم درموردش حرف بزنیم...دستش میاد کارش اشتباه بوده و تازه ممکنه همون لحظه حرفی یا کاری کنه که جبران بشه و تاثیرپذیریش روی بچه کمتر شه...
یا من خیلیا رو دیدم اگر همسرشون یه رفتار غلط با خانوادشون داره شاید جلوش چیزی نگند ولی توی دلشون میگند همین کاررو با خانواده ی خودش میکنیم(مثلا چون خونه مامانم نمیاد ما هم خونه ی مامانش نمیریم یا...)ولی میتونیم با عکس این کار و احترام به خانواده اش و بدون بحث و جدل اونو متوجه اشتباهش بکنیم و در زمان خودش و با یه سری بازی با کلمات و استفاده از واژه های قشنگ و در کمال آرامش و...حرف دلمونو بزنیم
اون قسمت که گفتم از موضع قدرت وارد بشیم منظورم این نبوده که بخوایم بحث کنیم...منظورم اینه که اگر قراره گذشت داشته باشیم و بدونیم حق هم باهامونه جوری رفتار کنیم که نشان دهنده ی ضعفمون نبوده(نمیدونم چه مثالی بزنم الان ولی یادم بیاد میگم براتون)
نمونه بارزش رو توی یکی از مادرهای نی نی وبلاگی میبینم که با سکوت و گذشت بیش از اندازه اش ...
تا اونجایی که میدونم اکثرتون بچه هاتون کوچیکه ولی پسر من داره 8 ساله میشه...بچه ها توی این سن خیلی دقیق هستند.خیلی حرفها و حرکات بین زن و شوهر هست که تو عالم خودشون مشکلی نداره و تازه خوب هم هست(نمیتونم مثال بزنم)ولی آدمیزاده دیگه ممکنه یه موقع هایی من و همسرم جلوی پسرم این حرفها رو بزنیم...اگر بخوایم سکوت کنیم ممکنه فرزندمون یاد بگیره و همون برخوردو باهامون درآینده داشته باشه که یه جور از بین رفتن حرمت بین فرزند و والدینه...کافیه با نگاهمون یا یه اخم کوچیک همسرمونو متوجه کنیم...دیگه نیازی نیست بعدا هم بشینیم درموردش حرف بزنیم...دستش میاد کارش اشتباه بوده و تازه ممکنه همون لحظه حرفی یا کاری کنه که جبران بشه و تاثیرپذیریش روی بچه کمتر شه...
یا من خیلیا رو دیدم اگر همسرشون یه رفتار غلط با خانوادشون داره شاید جلوش چیزی نگند ولی توی دلشون میگند همین کاررو با خانواده ی خودش میکنیم(مثلا چون خونه مامانم نمیاد ما هم خونه ی مامانش نمیریم یا...)ولی میتونیم با عکس این کار و احترام به خانواده اش و بدون بحث و جدل اونو متوجه اشتباهش بکنیم و در زمان خودش و با یه سری بازی با کلمات و استفاده از واژه های قشنگ و در کمال آرامش و...حرف دلمونو بزنیم
اون قسمت که گفتم از موضع قدرت وارد بشیم منظورم این نبوده که بخوایم بحث کنیم...منظورم اینه که اگر قراره گذشت داشته باشیم و بدونیم حق هم باهامونه جوری رفتار کنیم که نشان دهنده ی ضعفمون نبوده(نمیدونم چه مثالی بزنم الان ولی یادم بیاد میگم براتون)
نمونه بارزش رو توی یکی از مادرهای نی نی وبلاگی میبینم که با سکوت و گذشت بیش از اندازه اش ...
مامان نجمه
17:20 1392/8/19
منم با نامه نوشتن (نظر مامان عليرضا)موافقم اگر صحبت كردن فايده اي نداشته باشه نامه خيلي بهتر جواب ميده و به جر و بحث منتهي نميشه و آدم منظورشو بهتر ميتونه برسونه و رو حرفهايي كه مينويسه بيشتر فكر مي كنه بخصوص اگر انشا نويسيتون خوب باشه خيلي جواب ميده
Marzieh
21:20 1392/8/19
در ادامه جواب دوستان عزيزم اينو اضافه كنم كه اكر خواستي انتقادي بكني حتما راه حلم بكو مثلا من از فلان كارت ناراحت شدم به من اين احساسو داد كه بعنوان مثال واست مهم نيستم عزيزم بهتر بود كه فلان كارو ميكردي. و در اخر بكو يه لحظه خودتو بزار جاي من. و اجازه بده كه فكر كنه و همه مثائلو دنبال هم نكو.
مامان سوده
01:42 1392/8/20
من و همسرم وقتی از هم دلخور می شیم همون موقع در موردش صحبت میکنیم البته من آدم حساسی هستم در نتیجه من زودتر دلخور میشم اما با صحبت کردن خیلی راحت حل میشه خیلی راحت
و تقریبا میتونم بگم تعداد دفعاتی که با هم قهر کردیم از اول زندگی انگشت شمارن
با وجودی که تنش های اطرافیان تو زندگیمون کم نبودو هنوز هم ادامه داره اما هنوز وایستادیم با این شیوه
و تقریبا میتونم بگم تعداد دفعاتی که با هم قهر کردیم از اول زندگی انگشت شمارن
با وجودی که تنش های اطرافیان تو زندگیمون کم نبودو هنوز هم ادامه داره اما هنوز وایستادیم با این شیوه
مام
07:46 1392/8/20
مثلا همسری که وقتی در تنهایی و آرامش هم بهش تذکرات لازم رو میدی و ناراحت میشه و میره توی خودش چی؟ اونوقت ترجیح نمیدی چیزی اصلا نگی؟؟؟
مامان الینا
08:11 1392/8/20
عزیزم از انجا که طبیعت مردا طوری هست که باید مستقیم بهشون بگی از چی ناراحت هستی من بعد ازاینکه جو اروم شد در یک فرصت مناسب دقیقا و رک و راست بهش میگم از رفتارش ناراحت شدم والا من که تا حالا مردی ندیدم رو که با رفتار و بطور غیر مستقیم متوجه چیزی بشه بهت پیشنهاد میکنم کتاب مردان مریخی زنان ونوسی رو حتما بخونی البته از اونجایی که شما اهل مطالعه هستی حتما این کتاب رو خوندی
مامان الینا
08:12 1392/8/20
بالاخره هر مردی یک لمی داره عزیزم شاید تذکرات رو با لحن بدی تذکر میدین!!!!
مامانِ عسل، عماد، آیسا
08:26 1392/8/20
برای من اگه اینجوری بشه اولش میگم دفعه دیگه نمیگم. اما دفعه بعد بازم مطرحش میکنم چون نمیتونم توی خودم نگه دارم.
هرچند تا حالا هر وقت این مشکلات برامون پیش اومده من دندون رو جگر گذاشتم تا خودش بفهمه. البته ناراحتیم را بروز میدم اما گله و شکایت نمیکنم تا خودش یا بفهمه یا بپرسه مشکلت چیه!!!!!! نیشخند
راستی یکی از درخواست ها انجام شده
با تشکر ویژه از مدیریت نی نی وبلاگ
هرچند تا حالا هر وقت این مشکلات برامون پیش اومده من دندون رو جگر گذاشتم تا خودش بفهمه. البته ناراحتیم را بروز میدم اما گله و شکایت نمیکنم تا خودش یا بفهمه یا بپرسه مشکلت چیه!!!!!! نیشخند
راستی یکی از درخواست ها انجام شده
با تشکر ویژه از مدیریت نی نی وبلاگ
مامان آرتین
09:32 1392/8/20
من هم با مامان علیرضا و هم با مامان هدیه موافقم.
منم دقیقا بیشتر وقتها توی خودم میریزم و میگم بیخیال اگه بخوام بحث کنم بدتره اونوقت همسری هم پیش خودش میگه چه زن غر غرویی دارم. ولی خیلی اشتباه میکنم اینجوری مردها سوء استفاده میکنن از اخلاقت.
منم دقیقا بیشتر وقتها توی خودم میریزم و میگم بیخیال اگه بخوام بحث کنم بدتره اونوقت همسری هم پیش خودش میگه چه زن غر غرویی دارم. ولی خیلی اشتباه میکنم اینجوری مردها سوء استفاده میکنن از اخلاقت.
ارام
12:09 1392/8/20
مامان سهند و سپهر عزيز!
قاعدتا هيچ كس توو وهله اول با روي خوش به استقبال انتقاد و تذكر نميرهمطمئنا اولش يه خرده ناراحت ميشن گاها جبهه ميگيرن ولي وقتي لحنت لين و نرم باشه و انتقادت بجا و طرفت ادم منطقي باشه نه خودراي و مغرور حتما كوتاه مياد
منم با اين نظر كه چگونگي لحن و بيان مساله خيلي موثره موافقم
قاعدتا هيچ كس توو وهله اول با روي خوش به استقبال انتقاد و تذكر نميره
مطمئنا اولش يه خرده ناراحت ميشن گاها جبهه ميگيرن ولي وقتي لحنت لين و نرم باشه و انتقادت بجا و طرفت ادم منطقي باشه نه خودراي و مغرور حتما كوتاه ميادمنم با اين نظر كه چگونگي لحن و بيان مساله خيلي موثره موافقم
مام
12:16 1392/8/20
از همگیتون ممنونم که تجربیات ارزشمندتون رو در اختیارم گذاشتین. متشکرم عزیزان
خودم شخصا اصلا توو همون لحظه ناراحتي و گله منديم رو بروز نميدم منتظر ميمونم توو موقعيت مناسب براشون توضيح ميدم كه از چي دلگيرم و چرا ناراحتم اينطوري هم عصبانيت اوليه م كنترل شده و كار به جاهاي باريك و ناراحتي هاي بزرگتر نميكشه و هم اينكه يا من مجاب ميشم كه كارش درست بوده و من اشتباهي ناراحت شدم يا ايشون متوجه اشتباهشون ميشه
خداروشكر تا الان خيلي جواب گرفتم و احتراممون هميشه محفوظ بوده