دزدی طلا از کودکان ؟؟؟!!!

زهره یوسفی روانشناس كودك 14:03 1392/4/22 درسته که تنهایی، حسی است که نشان می دهد ما روش درست ارتباط با دیگران را هنوز نیاموخته ایم، و هنوز نتوانسته ایم از من به ما پلی بسازیم!
درسته که کساني که به ديگران اعتماد ندارند؛ نمي‌توانند ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنند و نمي‌توانند رابطه پايدار و عميقي با ديگران به وجود آورند. آن‌ها معنی دوستی واقعی را درک نمي‌کنند و منزوی می شوند!
درسته که در مهد و خانه، فراوان بازی ( به من اعتماد کن! بازی که در آن یک فرد چشمهایش را می بندد و با گذاشتن دست بر روی شانه ی دوست و یا والدین، از راهنمایی های او کمک می گیرد و موانع را از سر راه بر می دارد) انجام می شود!
... درسته که کودک ما ظرفیت و آمادگی کمک کردن به دیگران را دارد و ما نیز با خلق موقعیت های کمک رسانی، این ظرفیت را پرورش می دهیم و دانه های محبت را در دل کودک می کاریم و هر روز آن ها را با بازی های (آمادگی کمک کردن به دیگران ـ آرزو برای دیگران ـ احساس دیگران چیست؟ ـ دنیای خالی از جنگ ـ دانه های محبت ـ رنگ های دوست و .... ) آبیاری می کنیم!
درسته که در 99% موارد کودک ما می بایست دیدی مثبت و خوش بینانه به موقعیت ها و افراد داشته باشد!
اما:
وقایعی به مانند: پاکدشت، که در آن به 25 تا 28 کودک کلاس اولی، با ترفند دادن کبوتر! تجاوز شد و در نهایت در کنار کوره های آجرپزی دفن شدند! و یا وقایع مشابه فراوانی که به منظور بدست آوردن مقداری پول، جهت مصرف مواد مخدر و یک خوشی زودگذر، حادث می شود. والدین آگاه را برآن خواهد داشت تا در کنار آن همه نگاه مثبت، نگاهی هم به آموزش حل مسئله، ساده لوح نبودن، به شیوه ای مقتدرانه «نه گفتن» داشته باشند. ( بازی ایست! بازی نه نمی خواهم! بازی حل مسئله و....).
یادمان باشد كودكاني كه مهارت «نه» گفتن را آموخته اند احتمالاً بيش تر دست به انتخاب هاي مثبت خواهند زد و از درگير شدن در رفتارهاي پرخطر اجتناب خواهند كرد. كمك به كودكان براي تنظيم محدوديت هايي براي خودشان و «نه» گفتن نسبت به فشارهاي خارجي، اعتماد به نفس آنان را افزايش خواهد داد. که البته این ( نه) گفتن مستلزم آموزش نحوه ایستادن کودک، نحوه ی نگاه کردن، و صدای رسای اوست.
از بین تمام این بازی ها من یکی از بازی ها را انتخاب کردم که قسمتی از آن را در این جا می آورم.
نه نمی خواهم!
• نقشهایی تنظیم می شود که طی آن فردی غریبه، به سمت کودک می رود و از او می خواهد که با او همراه شود. (به بهانه ی دادن عروسک، رساندن نزد والدین و ...)
• بزرگسال می گوید: «سلام، من یک اسباب بازی در اتومبیلم دارم، فکر می کنم دوست داشته باشی! با من بیا تا آن را به تو بدهم.»
• مهارتی که کودک یاد می گیرد این است که با صدایی رسا بگوید: «نه، باید از مربی خود ( معلم، پدر، مادر و...) سؤال کنم».
• سپس به طرف مدرسه و یا خانه می دود.
• این بازی توسط والدین و یا مربیان اجرا می شود و کودک آن را می بیند. می توان از این بازی با موبایل فیلمی تهیه کرد و آن را باهم تماشا کنید. و در نهایت این بازی را با خود کودک انجام می دهید.
• عملکرد صحیح کودک را در موقعیت های مختلف تشویق کنید. ( این بازی برگرفته شده از کتاب شیوه های تغییر رفتار، میلتن برگر، 1997 است).