به نظر شما چرا باید اتاق کودک را از اتاق پدر و مادر جدا کرد؟؟؟!!!

وبلاگ کودک من 07:44 1392/1/17 سلام. به نظر منم هر چقدر سن برای جدا کردن بچه ها کمتر باشه بهتره. البته می تونه این وابستگی اسیبی به کودک وارد کنه. به نظر من شاید این وابستگی تبدیل به ترس نبودن مادر در اینده برا ی کودک بشه. البته برای خیلی از مامانها جدا کردن اتاق بچه ها سخته. برای من که خیلی سخته و می دونم اشتباه می کنم.

مام 12:47 1392/1/17 من فکر می کنم وقتی 4-5 ساله بشوند مناسب باشه. که دیگه از اکثر موارد مستقل شدن‌( شیر ؛ پوشک....) دیگه اون زمان وقتشه که با درک اینکه بزرگ شدن و مثلا سال دیگه باید به مدرسه برن اتاقشون با رضایت خودشون جدا بشه. اولش هم بنظر من باید مادر یا پدر تاز مانی که کودک به خواب نرفته در اتاق کودک بمانند تا در آرامش به خواب بره.( البته اینا نظر شخصی من هست و هنوز نمیدونم کاملا درست هست و جواب میده یا نه)

زهره یوسفی روانشناس كودك 15:03 1392/1/17 به نظرتون 4 یا 5 سال خیلی دیر نیست ؟؟؟ اگه تا 4 یا 5 سال پیش شما بخواد بخوابه بعد میشه جدا خوابوندش ؟!!!

مامان فائزه 16:14 1392/1/17 من حس میکنم اگه زودتر جداش کنم هم خودم هم پسرم اذیت بشیم نمیدونم شاید درست نباشه چون نظر شخصی منه و با احساسات مادرانه به این موضوع نگاه میکنم شاید هم نظرم تغییر کنه و زودتر اینکار را انجام بدم من طی این 7ماه بیش از حد به پسرم وابسته شدم شاید باید کمی عاقلانه تر به این مسئله نگاه کنم
ولی میدونم اگر اتاقش را جداکنم شب تا صبح خواب نخواهم داشت حداقل برای چند ماه
مامانایی که تجربه ی بیشتری دارید کمک کنید لطفا

مامان زهرا 13:06 1392/1/18 اگر پدرومادر برای فرزند اتاقی آماده کرده اند بهتر است از همان روزهای اولیه پس از تولد نوزاد را در اتاق خود بخوابانند
در این صورت نوزاد با فضای اتاق خود آشنا شده ومانوس میشود و با آرامش به خواب میرود و از وابستگی اش به مادر کاسته میشود
و مادر هم به درستی یک اعتدال بین رابطه مادرو فرزندی و رابطه زناشویی برقرار میکند
وابستگی زیادی خوب نیست ،اگر مادر بنا به هر علتی مجبور باشد یک روز فرزندش را تنهابگذارد هم برای خودش دوری از فرزند مشکل میشود وهم برای فرزند
به نظر من بهتر است مادر اگر به غیر از شوهر کسی را دارد که کمک حالش باشد وفرزندش را نگه دارد ،فرزندش را به او بسپارد و ساعاتی را به خودش اختصاص دهد
من از اینگونه فرصتها نهایت استفاده را میبرم ودر صورتی که مادرم و یا مادر شوهرم توانایی نگه داری دخترم را داشته باشند ،دخترم را نزد انها میگذارم وبه کارهای شخصی ام میپردازم ووقت بیشتری دارم که مانند قبل باهمسرم به گردش وتفریح بپردازم وبه خرید بروم وچون دخترم را از همان ماههای اول جدا خوابانده ام به راحتی در نبود من به خواب میرود واز این وضعیت راضی هستم
و هیچ مشکلی هم تاکنون برای من ودخترم پیش نیامده است ووابستگیمان به هم نرمال است.