بنظرتون مهمون تا کی حبیب خداست.....؟

مامان منصوره 12:28 1392/7/12 سلام دوستم
مهمون تا همیشه حبیب خداست اما تا وقتی که مهمونه! خخخخخخ
میگن فرد تا 3 روز مهمونه، از 3 روز که بگذره صدقه بگیرِ میزبان محسوب میشه....
توصیه می کنم اگه ناچاری تحمل کنی نیتت رو خالص کنی تا حداقل ذخیره ای برای آخرت باشه( هرچند واقعا سخته و خودم نتونستم)
آخه من موندم این افراد چرا فکر صاحبخونه رو نمی کنن واقعا با خونه های کوچیک امروز و توقع های رنگارنگ مهمونا طاقت آدم طاق میشه.... اگه راحتم نباشی باهاشون که دیگه هیچی....
اگه مهمون اهل رعایت باشه،ساده بگیره، توقعات بزرگ نداشته باشه، مخل آسایش نباشه و اهل کمک کردن هم باشه آدم می تونه با رو ی باز و از دل و جون ازشون پذیرایی کنه اما وای به حال اون روزی که مهمون ازت توقعاتی داشته باشه که تا به حال بابا و مامان و شوهرت ازت نداشتن........

مامانی آلما 12:51 1392/7/12 از قدیم گفتن
میهمان گرچه عزیز است ولی همچو نفس خفه میسازد اگر آید و بیرون نرود!!!!!

مامان سوده 12:53 1392/7/12 بله مامان الما
خفه می سازد و خفه میسازد

مامان انيس 16:20 1392/7/12 ای خـــــــــــــــــــــــــــــدا
ای خـــــــــــــــــــــــــــــــدا
داشت خفقان میشد هاااااااااااااااااااا..
خداییش ما مهمون 1 هفته تا 10 روز هم داشتیم اما
خونواده هامون بودن..
یا دوستای صمیمی...کلی هم از موندنشون حال و هوا عوض میکردیم
این یکی خفقان بود..از اون بچه پرروهاااااااا
قربون آخدا برم که نتونستم بخاطرش طاقت بیارم
البته جلوشون به روم وناصلا نیاوردیم
ولی همین دلنوشته عاشقانه ای اینجا براش نوشتم کافیه....
آخیــــــــــــــش ....خالی شدم

مامانی 19:28 1392/7/12 فکر کنم قدیم ندیما مهمون حبیب خدا بود
الان با این وضع خونه ها و گرونی سرسام آور مهمون دردسر میشه
مخصوصا اگه بخواد بیشتر از یکی دو روز بمونه
و بدتر از اون اگه خودمونی نباشه و بخوان خیلی شیک بخورن و بخوابن
واااااااااای فکرشم آدم غلغلک میده

مامان انيس 17:52 1392/7/13 پدر شوهر که محرمه آبجی...!!!
بریز بیرون..خخخخخخخخخخخخخخخخخ

مامان زهرا 00:36 1392/7/14 حالا موندن زیادوکاریش نداریم اینایی که فکرمیکنن اومدن هتل وچکاربایدکرد فقط میخورن و...... تازه سفارش غذاهم میدن .!!!!
دریغ ازیه ذره کمک .

عاشق علی 07:45 1392/7/14 در زمانهای قدیم ، مردی به نام عبدالله در شهر بزرگی زندگی می کرد. او دوستی داشت که در شهر دوری ساکن بود و به وسیله ی نامه با هم ارتباط داشتند. روزی از روزها دوستش به خبر داد که می خواهد به دیدنش بیاید.عبدالله خوشحال شد و از همسرش خواست تا اتاقی برای مهمان او آماده کند. چون در آن زمان مسافرتها طولانی و خسته کننده بود، مدتی طول کشید تا دوستش آمد و آنها از دیدارهم بسیار شاد شدند. دوستش بعد از کمی استراحت ، از شهر بزرگ آنها دیدن کرد و چیزهایی را که لازم داشت خرید ، اما بازهم در خانه ی او ماند . اقامت دوست عبدالله کم کم به درازا کشید .او به اصطلاح کنگر خورده و لنگر انداخته بود و دیگر دلش نمی خواست از پیش آنها برود. همسر عبدالله از این موضوع ناراحت بود و می گفت در خانه راحت نیست و از وجود مرد نامحرم ، احساس ناراحتی می کند. عبدالله می گفت اما من که نمی توانم دوستم را از خانه بیرون کنم. او مهمان است و مهمان حبیب خداست و ما باید تا وقتی او در خانه ی ماست ، پذیراییش کنیم . نزدیک به شش ماه از حضور دوست عبدالله می گذشت. یک روز زن عبدالله دختر کوچکش را که فیروزه نام داشت ، روی پاهایش خوابانید و برایش این لالایی راخواند تا بلکه دوست شو هرش بشنود و خجالت بکشد و زحمت را کم کند: لالا لالا فیروزه مهمون یکی دو روزه
دوست عبدالله که تازه ناهار خورده و توی اتاقش دراز کشیده بود ، صدای زن را شنید و با همان لحن این طور خواند: لالا لالا گوساله مهمون یکی دوساله
و به این ترتیب میزبان خود را از رو برد.

مامان آبتین 10:48 1392/7/18 سلام
نظر دوست قبلی منو وادار کرد نظرمو بنویسم !
h.e عزیز فکر میکنم پاسخت منطقی نیست ! کی گفته خون کردن دل خلق الله نشانه ی حب خداست ؟ مهمان باید ضرورت موندنش رو در نظر بگیره ! اصلا هر رفتاری که منجر به آزار دیگران بشه ناپسنده ...
اسلام دین تعادله ! نه افراط نه تفریط...