استقلال در غذا خوردن

مامان مهری 12:14 1394/7/21 مامانی عزیز من هم همین دقیقا همین مشکل شما رو دارم. کمی راحت طلبی و بد غذایی و کم خوردن غذا دست به دست هم داده .
واقعا نمیدونم چی کار کنم.؟
و یه مشکل دیگه هم اینه که مهراد فوق العاده نسبت به تمیزی دستاش حساسه. من هر کار میکنم که راحت بزارمش تا هر جور می خواد غذا بخوره و لذت ببره خودش نمی خوره.

آجی فاطمه 17:22 1394/7/21 مهری جان خواهر من که از همون اول مستقل بود
حدد یک سالگی به زور میخواست قاشق بگیره و بذاره دهانش و یک سال و نیمی دیگه کلا خودش غذا میخورد اما خیلی بد غذاست
همه غذاهارا باهم مخلوط میکرد و نمیخورد و میرفت تا حدود دو سال پیش یهو عوض شد و شروع کرد به غذا خوردن و برای اولین بارها میشنیدیم که میگه گشنمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
ما کلی ذوق میکردیم که گشنش شده اخه همیشه قبلا میگفت سیرم میل ندارم یا ممنون صرف شده
هنوز همه چیز را نمیخوره اما اگه غذای مورد علاقش باشه میخوره ولی اندازه گنجشک دوباره دو ساعت بعد میاد گنجشک کوچولو چند تا لقمه دیگه میخوره و میره ......یه جورایی سفره مون باید همیشه اماده باشه
اما در مورد مشکل کثیفی دستای مهراد جان
باهاش بازی کن مثلا رنگ انگشتی براش بخر و به دستای خودت بمال و و باهاشون نقاشی بکش و بذار ببینه که دستات رنگی شده و کلی خودت را شاد نشون بده و مثلا اگه باباش خونس نشون بابایی بدین دستاتونا و باهم ذوق کنید و اگه شد بابایی یا خاله یا مادربزرگی کسی راهم بیارین توی بازی و القصه یه بازی شاد با دستای خوشگلتون راه بندازین تا مهراد هم بیاد شریکتون بشه و کم کم این حساسیت از سرش بیفته
البته بعدش یادش بدین بعد بازی دستاشو باید بشوره
کم کم این بازی را به غذا خوردن ببرید که با انگشت و سس میشه روی غذا را تزیین کرد و......
امیدوارم مهری جان نتیجه بگیری

مامان مریم 10:21 1394/7/22 سلام مهری عزیزم
شاید تکرار مکررات باشه ولی بد هم نباشه دوباره بازگو کرذنش
آیدین از 2 سال و 9 ماهگی بود که برای اولین بار شروع کردم به غذارو جلوش گذاشتن ولی برای شروع باید خیلی مراعات کنین که اون هم داره آموزش میبینه و واقعا بلد نیست
اولا مهم هست که بچه واقعا گرسنه باشه...سعی کنین دو سه ساعت قبل از غذا چیزی نخوره..خصوصا شیر که سیر باشه
روزهای اول با غذاهای محبوب شروع کنین...من با ماکارونی فرمی شروع کردم..هم محبوب بود و هم خوردنش راحت
روزهای اول از قاشق و چنگالی که به سمت دهن میره بیشترش میریزه...اصلا حساس نباشین..بزارین راحت باشه
فقط بشقابش رو هی مرتب کنین..غذای هل داده شده به اطراف رو مرتب وسط کپه کنین که راحت قاشقش رو پر کنه و زده نشه و خسته نشه
دایما نگین لباست کثیف شد...زمین ریختی و ....
خیلی تشویقش کنین و مثلا بار اول بهش جایزه بدین...پیش پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها عنوان کنین خودش بلده عذا بخوره...پای تلفن جوری که بشنوه به پدرش خبر بدید
سعی کنین وسایل رو براش جذاب کنین...ظرف جدید...لیوان جدید...قاشق رنگی...عذاهای با تزیین خوب...استفاده از سیخ چوبی و توپکی کردن غذاها
حتما بشقاب غذاش گود باشه که با قاشق فرو کردن غذا نریزه از اطراف بیرون
شای کار درستی نباشه ولی من با جلوی تی وی غذا دادن شروع کردم که حواسش به کارتون بود و فقط تند تند میخورد
و در آخر
یکی از دوستانم بعد از تولد چهار سالگی پسرش تازه موفق شد استقلال بده به غذا خوردنش...اگه بچه ها همکاری نمیکنن زیاد هم تو سن پایین سخت نگیرین...همون غذاهای انگشتی یا فینگر فود و جوجه و کباب و ماکارونی فرمی و ...رو خودشون تنها بخورن خوبه...حالا پلو و خورش کمی دیرتر....الان با تجربه الانم به این نتیجه رسیدم هیچی قانون و سخت گیری لازم نداره...هممون الان خودمون غذا میخوریم...بلاخره یاد میگیرن

مامان مهری 10:44 1394/7/22 سلام مریم جون. خیلی خیلی ممنون از اینکه وقت گذاشتی و خیلی کامل توضیح دادی.
راستش من هم خودم به این نتیجه رسیدم که سخت گیری و وسواس فقط خودمون و بچه رو اذیت میکنه. همه بچه ها تو یه سن خاص یه کار رو یاد نمی گیرن.
فقط چون تا الان خودم به مهراد غذا دادم میخوام کم کم شروع کنم تا یاد بگیره.
جالبه که من هم دقیقا به همین روش هایی که گفتی میوه و غذا رو می کنم تو دهنش.
ماکارونی فرمی و مرتب کردن بشقاب توصیه های خیلی خوبی بودن . حتما استفاده می کنم.

مامان مهری 08:41 1394/7/23 توی همین چند روز یکم که با مهراد کار کردم متوجه شدم خدا رو شکر بلده که چجوی با قاشق بخوره. قاشق رو پر غذا می کردم و میدادم تا بخوره و خودش بدون اینکه حتی یه دونه هم بریزه زمین بسمت دهن اش می برد. ماست رو هم با قاشق نسبتا خوب میخوره.
ولی یکم تنبل شده و دوست داره من بهش غذا بدم. چند تا قاشق که می خوره خسته میشه.
حالا کم کم دارم باهاش کار میکنم .

الهام 13:35 1394/7/23 سلام مهری جان
ببخشید من خیلی دیر اومدم و همۀ نکات خوب و دوستان گفتند.
من فکر می کنم همونطور که خودتون گفتید بچه ها با هم فرق می کنند، علیرضا خودش اصرار داشت مستقل غذا بخوره و منم اجازه دادم راحت باشه و از همون 15 ماهگی که خودش تمایل به خوردن داشت، همیشه یک زیرانداز پهن می کردم و اجازه می دادم راحت باشه و با وجود ریخت و پاش های فراوان خودش تو خوردن مستقل شد و حالا خیلی تمیزتر می خوره. البته گاهی هم خودش رو لوس می کنه و دلش میخواد من بهش غذا بدم که در این مواقع باهاش راه میام و خودم بهش غذا میدم
ایشالا مهراد جون هم کم کم خودش به تنهایی غذا می خوره و مستقل میشه

مامان ریحانه 00:11 1394/7/24 سلام مهری جون
نازنینم همینطوره یعنی انگار اصلا حس و حال غذا خوردن رو خودش نداره یعنی اگه یه وقتایی خودش غذاشو بخوره جای تعجب داره با اینکه وقتی غذا خور شد من با پهن کردن یک زیرانداز گذاشتم آزادانه غذاشو بخوره و از همون اول خودش اجازه نمی داد قاشق دست من باشد و با جیغ و داد از من قاشقو می گرفت و بعضی وقتا سر تا پاشو چرب می کرد که پیش خودم می گفتم یعنی تا کی میخواد آنقدر کثیف غذا بخوره ولی الان اگه کوچکترین چربی رو دستش باشه چکار میکنه که زود باش دستمو بشور و الان متاسفانه من باید بشینم و تا آخرین قاشق غذاشو خودم بهش بدم که البته اگه بخوره که موکول میکنم به بعد از اینکه خودم غذامو خوردم و تازه اونم وقتی که باز متاسفانه مشغول تماشای کارتون باشه غذاشو می خوره و اگر به غیر از این باشه خیلی بد غذامی خوره یا باید با بازی بهش بدم و خیلی این جور غذا خوردن کلافم کرده و به خاطر وزن کمش مجبورم با این روش بهش غذا بدم یه وقتایی عصبی میشم به خاطر این رفتاراش
مهراد که از نازنین کوچکتره ولی به نظرم بچه ها باید توسن نازنین دیگه مستقل غذاشونو بخورن که متاسفانه در مورد دختر من اینجوری نیست
انشالله مهراد گلم در آینده ای نزدیک به صورت مستقل غذاشو بخوره

الهام 18:55 1394/7/24 مامانایی که بچه های بدغذا دارند مطالب این لینک که قبلا تو پرسش و پاسخ مطرح شده رو بخونند:
http://niniweblog.com/usercpi.php?a=964469&q=f2e242a63827051ed7ff1ef0f1aa11be

مامان مهری 09:25 1394/7/25 الهام جون من این لینک رو نتونستم باز کنم.

ماناز 08:07 1394/7/26 دوست عزیز مستقل شدن بچه ها در غذا خوردن خیلی مهم است وانچه باعث اختلال در این روند میشود دخالت نا به جای بزرگترها ومخصوصا مامانها در این مورد است. .بچه باید از غذا خوردن لذت ببرد خودش ان را لمس کند حتی به اطراف ولباسش بمالد هیچ اشکالی هم ندارد .اگر این روند درست طی شود نتیجه مثبتش بعدها خودش را نشان میدهد وهستند بچه هایی که حتی تا سن ورود به مدرسه نه قاشق گرفتن را بلدند نه غذا خوردن را.انها کسانی هستند که دایما مامان در دهان شان غذا گذاشته واز ترس کثیف نشدن لباس جرات نزدیک شدن به بشقاب را نداشته اند .حالا در مدرسه ویا مهد می مانند که چه کنند؟
مامانهای عزیز بگذارید بچه از غذا خوردن لذت ببرد در روز شاید مجبور شوید چند دست لباس هم عوض کنید ولی فرصت این تجربه را از بچه نگیرید بالاخره یاد میگیرد.ان زمانی که غذای کمکی را شروع میکنید به دست او هم قاشق دهید تا از همان موقع با این روند اشنا شود.
دوست عزیز اگر فکر می کنید بچه شما این امادگی واشتیاق را دارد حتما همراهیش کنید ومانعش نشوید حتی می توانید از قاشق های مخصوص این کار کمک بگیرید که سرش دارای حالت خاصی برای بچه های این سن است.مهارت قاشق گرفتن در دست خیلی مهم است.واین که بچه وقتی غذارا ببیند به جای فرار کردن نسبت به خوردن ان اشتیاق دارد پس با دخالت بی جا وترس از کثیف کاری که به نظر ما این کار کثیف کاری است،مانع تکامل او نشویم.سفره یکبار مصرف به اندازه دومتر زیر دستش پهن کنید وبگذارید ازادانه غذا بخورد البته خودتان هم نظارت کنید نه دخالت وگاهی هم شما همراه او به دهانش لقمه بگذارید تا مطمئن شوید که غذاررا میخورد ولی با درایت مادرانه.